عسل «اَلْعَسَل» - الگوهای رفتاری امام علی(ع) و بهداشت و روان نسخه متنی

عسل «اَلْعَسَل»

عسل درمان دردها

عسل و درمان بلغم

عسل و درمان درد شكم

عسل و شادى دل

1 امام صادق عليه السلام از امير المؤمنين عليه السلام نقل كرد كه فرمود:

لَعْقُ الْعَسَلِ لِلشِّفاءِ مِنْ كُلِّ داءٍ، قَالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: (يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ الْوَانُهُ فيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ) (152) وَ هُوَ مَعَ قَراءَةِ الْقُرْآنِ، وَ مَضْغُ اللُّبَّانِ (153) يُذيبُ الْبَلْغَمَ (154).

«خوردن عسل درمان هر بيمارى است كه خداى عزيز و بزرگ فرمود: (خارج مى شود از شكم زنبورها نوشيدنى رنگارنگى كه در آن شفاى انسان هاست)

و عَسَل با قرائت قرآن و جويدن كُندُر بلغم را از بين مى برد.»

2 از حضرت امير المؤمنين عليه السلام نقل شد كه فرمود:

اَلْعَسَلُ فيهِ شِفَاءٌ (155).

«در عسل شفاى دردهاست.»

3 امير المؤمنين عليه السلام فرمود:

لَمْ يَسْتَشْفِ مَريضٌ بِمِثْلِ شَرْبَةِ عَسَلٍ (156).

«بيمارى به غير از عَسَل با چيز ديگر درمان نمى شود.»

4 از كتاب عياشى نقل شد كه:

إ نَّ رَجُلا قَالَ لَهُ: إ نِّي مُوجِعٌ بَطْني،

فَقَالَ: اءَلَكَ زَوْجَةٌ؟

قَالَ: نَعَمْ،

قَالَ: اِسْتَوْهِبْ مِنْهَا شَيْئا مِنْ مَالِهَا طيبَةً بِهِ نَفْسَهَا، ثُمَّ اشْتَرِ بِهِ عَسَلا، ثُمَّ اسْكَبْ عَلَيْهِ مِنْ مَاءِ السَّمَاءِ، ثُمَّ اشْرَبْهُ، فَإ نِّي سَمِعْتُ اللّهَ يَقُولُ في كِتَابِهِ:

(وَ نَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَكا) (157)،

وَ قَالَ: (يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ الْوَانُهُ فيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ) (158)

وَ قَالَ: (فَإ نْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْ ءٍ مِنْهُ نَفْسا فِكُلُوهُ هَنيئا مَريئا) (159)

وَ إ ذا اجْتَمَعَتِ الْبَرَكَةُ وَ الشِّفَاءُ وَ الْهَني ءُ الْمَري ءُ شَفَيْتَ إ نْ شَاءَ اللّهُ تَعَالى،

قَالَ: فَفَعَلَ فَشَفي (160).

«شخصى به امير المؤمنين عليه السلام گفت: داراى درد شكم مى باشم، حضرت فرمود: زن دارى؟

گفت: آرى،

فرمود: از مالِ همسر خود با رضايت كامل مقدارى بردار و با آن عَسَل خريدارى كن و آن را با آب باران مخلوط كن و بنوش، زيرا از خدا در كتابش قرآن شنيدم كه فرمود:

(ما از آسمان آبِ مباركى نازل مى كنيم)

و فرمود: (خارج مى شود از شكم زنبوران، عَسَلى رنگارنگ كه در آن درمان درد انسان هاست،

و فرمود: (اگر چيزى بر شما عارض شد، پس بخوريد آن را كه بر شما مبارك و گوارا باشد)،

پس هرگاه بركت و درمان و مبارك و گوارا در يكجا گِرد آيد، شفا خواهى گرفت، اگر خداى بزرگ بخواهد.»

آن شخص گفت: طبق دستور امام عمل كردم و درمان شدم.

5 امير المؤمنين عليه السلام فرمود:

اَلْعَسَلُ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَلاَ دَاءَ فيهِ، يَقِلُّ الْبَلْغَمَ، وَ يَجْلُو الْقَلْبَ (161).

«عَسَل درمان هر دردى است و بيمارى در آن نيست، بلغم را مى زدايد و قلب را با نشاط مى كند.»

6 قطب راوندى دركتاب لب اللّباب از امير المؤمنين عليه السلام نقل كرد كه فرمود:

مَنْ اصَابَتْهُ عِلَّةٌ فَيَسْاءَلَ اِمْرَاءَتِهِ ثَلاثَةُ دَراهِمَ مِنْ صِداقِهَا، وَ يَشْتَري بِهَا عَسَلا، ثُمَّ يَكْتُبُ سُورَةُ يَّس بِمَاءِ الْمَطَرِ وَ يَشْرَبُهُ، شَفَاهُ اللّهُ، لاِ نَّهُ اجْتَمَعَ لَهُ الْهَنِي ءُ وَ الْمَرِي ءَ وَ الشِّفَاءُ وَ الْمُبَارَكُ (162).

«كسى كه بيمار شد، سه درهم از مَهر همسرش گرفته با آن عَسَل خريدارى كند، پس سوره يَّس را با آب باران نوشته با آن عَسَل بنوشد، خدا او را شفا خواهد داد، زيرا كه او چيز مبارك و گوارا و شفاء و بركت را جمع كرده است.»