گوشت «اللَّحم» - الگوهای رفتاری امام علی(ع) و بهداشت و روان نسخه متنی

گوشت «اللَّحم»

گوشت و لاغرى و ناتوانى

گوشت و اخلاق

گوشت گاو و بيمارى ها

گوشت مرغ و درمان ها

زيان اسراف در گوشت خوارى

گوشت درّاج درمان عصبانيّت

1 امام صادق عليه السلام از پدران خود از امير المؤمنين عليه السلام نقل كرد كه فرمود:

كُلُوا اللَّحْمَ، فَإ نَّ اللَّحْمَ مِنَ اللَّحْمِ، وَ اللَّحْمَ يُنْبِتُ اللَّحْمَ، وَ مَنْ لَمْ يَاءْكُلْ اللَّحْمَ اءَرْبَعينَ يَوْمَا سَاءَ خُلْقُهُ، وَ إ ذا ساءَ خُلْقُ اءَحَدِكُمْ مِن إ نْسَانٍ اءوْ دابَّةٍ فَاءْذِنُوا في اءُذُنِهِ الاْ ذانَ كُلَّهُ. (163)

«گوشت بخوريد، كه گوشت از گوشت پديد مى آيد،

و گوشت، گوشت مى روياند،

و كسى كه 40 روز گوشت نخورد بَد اخلاق مى شود،

پس هرگاه يكى از شما بَد اخلاق شد يا حيوانى از شما بَد اخلاق شد در گوش او اذان بگوئيد.»

2 امام على عليه السلام از رسول خدا صلّى الله عليه وآله نقل كرد كه فرمود:

سَيِّدُ طَعَامِ الدُّنْيَا وَ الاَّْخِرَةِ اَللَّحْمُ. (164)

«بزرگِ غذاهاى دنيا و آخرت گوشت است.»

3 امام صادق عليه السلام از امير المؤمنين عليه السلام نقل كرد كه فرمود:

لُحُومُ الْبَقَرِ داءٌ. (165)

«گوشت گاو بيمارى زاست.»

4 از على بن اسباط نقل شد كه از امير المؤمنين عليه السلام روايت كرد كه:

در خدمت امير المؤمنين عليه السلام صحبت از گوشت مرغ به ميان آمد،

آن حضرت فرمود:

اطْيَبُ اللَّحْمِ لَحْمُ فَرْخٍ غَذَّتْهُ فَتاةٌ مِنْ رَبيعَةِ بِفَضْلِ قُوَّتِها. (166)

«پاكيزه ترين گوشت، گوشتِ جوجه است كه جوانى او را يكماه بهارى غذا داده باشد.»

5 امام صادق عليه السلام نقل كرد كه:

كَانَ على عليه السلام يَكْرَهُ إ دْمانَ اللَّحْمِ، وَ يَقُولُ: إ نَّ لَهُ ضَراوَةٌ كَضَرَاوَةِ الْخَمْرِ. (167)

«همواره امام على عليه السلام از خوردن گوشت فراوان در تمام غذاها كراهت داشت،

و مى فرمود:

بطور مداوم گوشت نخوريد كه چونان شراب براى بدن زيان آور است.»

6 امام صادق عليه السلام از امير المؤمنين عليه السلام نقل كرد كه فرمود:

إ ذا ضَعُفَ الْمُسْلِمُ فَلْيَاءْكُلِ اللَّحْمَ بِالْلَّبَنِ. (168)

«هرگاه مسلمانى از نظر جسمى ناتوان شد، پس گوشت را با شير بخورد.»

7 از حضرت امير المؤمنين عليه السلام نقل شد كه فرمود:

إ نَّ نَبِيّا مِنَ الاْ نْبِيَاءِ شَكا إ لَى اللّهِ الضَّعْفَ في اءُمَّتِهِ، فَاءَمَرَهُمْ اءنْ يَاءْكُلُوا اللَّحْمَ بِاللَّبَنِ، فَاسْتَبانَتِ الْقُوَّةُ في انْفُسِهِمْ. (169)

«يكى از پيامبران الهى از ناتوانى جسمى امّت خود به خدا شكايت كرد،

خداوند آنان را دستور فرمود تا گوشت را با شير بخوريد، چنين كردند كه بدن هاى آنان نيرومند شد.»

8 از امير المؤمنين عليه السلام نقل شد كه فرمود:

از رسول خدا صلّى الله عليه وآله شنيدم كه مى فرمود:

مَنْ سَرَّهُ انْ يَقِلَّ غَيْظُهُ، فَلْيَاءْكُلِ الدُّرَّاجَ (170).

«كسى كه دوست دارد كمتر به خشم آيد، از گوشت دُرّاج بخورد.»

9 از امام على عليه السلام نقل شد كه فرمود:

ذُكِرَ عِنْدَ النَّبِيِّ صلّى الله عليه وآله اَللَّحْمَ وَ الشَّحْمَ، فَقَالَ:

لَيْسَ مِنْهُمَا بَضْعَةٌ تَقَعُ فِي الْمِعْدَةِ إ لا انْبَتَتْ مَكَانَهَا شِفاءٌ، وَ اخْرَجَتْ مِنْ مَكَانِهَا دَاءٌ. (171)

«در خدمت رسول خدا صلّى الله عليه وآله از گوشت و پِى صحبت شد كه آن حضرت فرمود:

پاره اى از گوشت يا پِى معده انسان قرار نمى گيرد، جز آنكه شفا مى دهد و دردى از بدن خارج مى گردد.»

10 از امير المؤمنين عليه السلام نقل شد كه آن حضرت در بازار كوفه، قسمت قصّابى ها مى رفت و مى فرمود:

يَا مَعْشَرَ اللَّحَّامينَ مَنْ نَفَخَ مِنْكُمْ في اللَّحْمِ فَلَيْسَ مِنَّا. (172)

«اى گوشت فروش ها، كسى از شما اگر در گوشت بدمد از ما نيست. (بعضى در ران يا قسمت ديگر مى دميدند كه برجسته نشان داده شود.»)