آشنایی با نهج البلاغه امام علی و پاسخ به چند شبهه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

آشنایی با نهج البلاغه امام علی و پاسخ به چند شبهه - نسخه متنی

سید جعفر حسینی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


شيخ مفيد به ياد خواب شب گذشته ى خويش افتاد و گريه كرد و آنگاه داستان خواب خود را براى فاطمه بازگو نمود و بدينسان شيخ مفيد به تعليم و تربيت آن دو كودك همت گماشت و خداوند نيز بر آنان منت گذاشت و درهاى دانش و فضايل فراوانى را به روى آنان گشود و از آنان آثار ماندگار و مفيدى در روزگار به جاى ماند'.

مرحوم علامه امينى در كتاب ارزشمندى 'الغدير' ج 4، ص 181، درباره ى سيد رضى مى گويد: 'سيد رضى، از مفاخر خاندان پاك نبوى و پيشواى دانشمندان علم و حديث و ادب و قهرمانان عرصه ى دين و دانش و مذهب است.

آرى او در تمام آنچه از نياكان پاك خود به ارث برده بود پيشتاز و نمونه شد:
از دانش جوشان و فروانان، روحيات بلند، نظر طائب و ثاقب، طبع بلند و اباى نفس، ادب برتر و حسب پاكيزه، او از نوادگان شجره ى نبوى و از شاخه هاى پربار ولايت علوى است، مجد و عظمتش را از حضرت فاطمه عليهاالسلام و بزرگى و سيادت را از امام موسى بن جعفر عليه السلام به ارث برده است.

وى صاحب دهها فضايل ديگر است كه قلم را ياراى نگارش همه آنها نيست...'.
سپس علامه امينى رحمه الله نام بيش از چهل كتاب را كه درباره ى زندگى و
شخصيت سيد رضى سخن گفته اند ذكر مى كند و مى افزايد:
'روحيات بلند او را مى توان در كتابى كه 'علامه شيخ عبدالحسين حلى' به عنوان مقدمه در جزء پنجم تفسير خود در 112 صفحه نوشته، خواند و شخصيت والاى او را در كتاب 'عبقريه الرضى' نوشته ى نويسنده معروف 'زكى مبارك' در دو جلد قطور مطالعه كرد و پيش از اين دو تن، علامه شيخ محمد رضا كاشف الغطاء نيز درباره ى وى كتابى نوشته است'.

مرحوم محدث قمى در كتاب 'تحفه الاحباب' ص 457، شماره 606 مى گويد: 'محمد بن الحسين الموسوى معروف به سيد رضى، برادر سيد مرتضى "رضى الله عنهما" ذوالحسبين نقيب علوى و شريف اشراف بغداد مشهور به عظمت شان و علو همت و فصاحت زبان و عذوبت شعر، جلالت شانش زياده از آنست كه ذكر شود و از براى او در شرف نفس و علو همت حكاياتى است كه مقام نقلش نيست.

در ششم محرم سنه ى 406 به سن چهل و هفت سالگى وفات فرمود و سيد مرتضى از كثرت جزع و مصيبت نتوانست جنازه ى او را مشاهده نمايد، تصانيف او همه ممتاز است...'.

/ 40