واعظ غير متعظ نبودن - دریچه ای گشوده بر آفتاب نسخه متنی

واعظ غير متعظ نبودن

- ''من نصب نفسه للناس اماما فليبدا بتعليم نفسه قبل تعليم غيره و ليكن تاديبه بسيرته قبل تاديبه بلسانه و معلم نفسه و مودبها احق بالاجلال من معلم الناس و مودبهم'' [ نهج البلاغه، صبحى الصالح- همان- و من خطب له عليه السلام "164" "173" و "87" صفحات 235 -234 -248 -247 و 119 و من حكم له عليه السلام "73" ص 480 و من خطبه "175" ص 250. ] كسى كه خود را پيشواى مردم كرده است، بايد پيش از ياد دادن به ديگرى، نخست به تعليم خويش بپردازد. و قبل از ادب كردن مردم به وسيله ى زبان و گفتار، به شيوه ى عمل و رفتار خويش آنان را ادب كند. همانا آموزنده ى نفس خود،- از لحاظ بزرگداشت و احترام- از ادب كننده ى مردم سزاوارتر است.

- ''ايها الناس، انى و الله ما احثكم على طاعه الا و اسبقكم اليها و لا انهاكم عن معصيه الا و اتناهى قبلكم عنها'' [ نهج البلاغه، صبحى الصالح- همان- و من خطب له عليه السلام "164" "173" و "87" صفحات 235 -234 -248 -247 و 119 و من حكم له عليه السلام "73" ص 480 و من خطبه "175" ص 250. ] اى مردم! به خدا سوگند، من هيچ گاه شما را به فرمانبرى خداوند فرانخوانده ام، مگر آنكه در عمل كردن بدان فرمان، بر شما پيشى جسته ام و شما را از چيزى منع نكرده ام جز آنكه قبل از شما، خودم از آن دورى جسته ام.