نمودها و نمونه ها از شخصيت امام على
سئوال: رهبر عزيز، نمونه ها و نمودهائى از شخصيت دينى و معنوى امام على عليه السلام را در زمان حيات و شهادت ايشان بيان فرمائيد؟ج: ببينيد چه قدر ستايشگرانى هستند كه حتى اسلام را قبول ندارند، اما على بن ابيطالب عليه السلام را به عنوان يك چهره ى درخشان تاريخ قبول دارند "چه در زمان حيات.... چه بعد از شهادت" شما هيچ چهره اى را به اين درخشندگى و مورد اتفاق پيدا نمى كنيد... اولا در زمان حيات خود... بر تمام تجربه هاى دشوارى كه "جبهه هاى شكننده دشمن" بر او تحميل كردند، پيروز شد "و" همه آنها از على عليه السلام شكست خوردند.... بعد از شهادت، كه همه عليه آن بزرگوار مى گفتند و تبليغ مى كردند، آن قدرتمندان مربوط به دستگاه شام و تبعه آنها و آنهايى كه دل پرخونى از شمشير و از عدل اميرالمومنين عليه السلام داشتند....
نتوانستند "على" را از بين ببرند.
من در اينجا يك نمونه عرض كنم:
پس عبدالله بن عروه بن زبير، پيش پدرش- كه عبدالله بن عروه بن زبير باشد- از اميرالمومنين عليه السلام بدگويى كرد. خانواده زبير- جز يكى از آنها، يعنى "مصعب بن زبير" كلا با
اميرالمومنين عليه السلام بد بودند. مصعب بن زبير مرد شجاع و كريم و همان كسى بود كه در قضاياى كوفه و مختار و بعد هم عبدالملك درگير بود و شوهر حضرت سكينه عليهماالسلام هم بود- يعنى اولين داماد امام حسين عليه السلام- غير از او، بقيه خانواده ى زبير همين طور پشت در پشت، با اميرالمومنين عليه السلام بد بودند. انسان وقتى كه تاريخ را مى خواند، اين را مى يابد. پس از آن بدگوئى، پدر در مقابل او جمله اى گفت كه خيلى هم طرفدارانه نيست، اما نكته مهمى در آن هست و من آن را يادداشت كرده ام. عبدالله به پسرش گفت: ''هر بنائى كه دين آنرا بوجود آورد و پى و بنيان آن بر روى دين گذاشته شد، اهل دنيا هر كارى كردند، نتوانستند آن را از بين ببرند.'' يعنى بى خود زحمت نكشند براى اينكه نام اميرالمومنين عليه السلام را- كه پى كار او بر دين و بر ايمان است- "نمى توانند منهدم كنند. بعد گفت: ''ببين بنى مروان چطور هم چه مى توانند، در هر مناسبت و منبرى، نسبت به على بن ابيطالب عليه السلام عيب جوئى و عيب گوئى مى كنند، اما در همين عيب جويها و بدگوئيهاى آنها، مثل آن است كه اين چهره ى درخشان را هر چه برتر مى برند و منورتر مى كنند'' يعنى در ذهنهاى مردم، بدگوئيهاى آنها تاثير عكس مى بخشد و نقطه ى مقابل بنى اميه اند!! ''بنى اميه از گذشتگان خوشان تمجيدها و تعريف ها مى كنند، ولى هر چه بيشتر تعريف مى كنند، نفرت مردم از آنها بيشتر مى شود.'' اين حرف شايد در حدود مثلا سى سال بعد از شهادت اميرالمومنين عليه السلام گفته شده است.