علی(ع) برترین و والاترین انسان نسخه متنی

مردم مي‏كند و مي‏فرمايد: كسي را به قتل رسانديد ! در اين جمله خطاب به يك نفر نيست ، گويا افراد زيادي در قتل علي دست داشتند و يا منتظر مرگش بودند زيرا او تا زنده بود ، هرگز اجازه نمي‏داد شب پرگان و خفاشان به پرواز درآيند و همه جا را آلوده نمايند . تا علي زنده بود هرگز نمي‏گذاشت روبه صفتان منافق زمام امور امت اسلامي را به دست بگيرند و اگر آن ساليان دراز پس از رحلت پيامبر، صبر كرد به خاطر قرآن و حفظ كيان اسلام بود وگرنه خود مي‏فرمايد : به خدا قسم اگر تمام اعراب براي كارزار با من گردهم آيند، من از ميدان فرار نمي‏كنم و آخرين آنان را با همان جرعه اي كه به اولينشان دادم ، به دوزخ مي‏فرستم .. و در خطبه شقشقيه ، پس از درد دل كردن با مردم و اعلام مظلوميتش مي‏فرمايد : راه چاره اي جز صبر و شكيبايي نداشتم ، پس ديدم صبر كردن با عقل سازگارتر است ، صبر كردم در حالي كه خار در ديده و استخوان در گلويم گير كرده بود.

شگفتا ! علي با آن مقام والا كه همه از او سراغ داشتند و خوب او را مي‏شناختند ، چگونه با او دشمني مي‏كردند و او را مي‏آزردند.

اكنون با شما عزيزان ميل دارم مروري كوتاه بر برخي از روايات رسول خدا(ص) در دشمني اهل بيت، از كتابهاي اهل سنت بنمايم تا معلوم شود چقدر آن جاهلان از خدا بي‏خبر، سنگدل و وحشي بودند. كافي است كه خداوند از زبان پيامبرش در قرآن به آنها اعلام مي‏داشت كه چيزي در ازاي رسالتم از شما نمي‏خواهم جز مودّت و محبت با اهل بيتم و با اين حال، از نخستين ساعت رحلت پيامبر با تمام بي‏ادبي و نامردي ، بدترين برخوردهاي وحشيانه با اهل بيت رسول خدا داشتند . رويشان سياه باد.

زمخشري در تفسيرش ذيل آيه شريفه «قل لا أسألكم عليه اجرا اًّلا المودة في القربي» از رسول خدا (ص) نقل مي‏كند كه فرمود: «حرمت الجنة علي من ظلم اهل بيتي و آذاني في