بخش سوم - پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

بخش سوم

فَيَا عَجَباً! عَجَباً ـ وَ اللهِ ـ يُمِيتُ القَلْبَ وَ يَجْلِبُ الْهَمَّ مِنِ اجْتِمَاعِ هؤُلاَءِ القَوْمِ عَلَى بَاطِلِهمْ، وَ تَفَرُّقِكُمْ عَنْ حَقِّكُمْ! فَقُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً، حِينَ صِرْتُمْ غَرَضاً يُرمَى: يُغَارُ عَلَيْكُمْ وَ لاَتُغِيُرونَ وَ تُغْزَوْنَ وَ لاَتَغْزُونَ، وَ يُعْصَى اللهُ وَ تَرْضَوْنَ! فَإِذَا أَمَرْتُكُمْ بِالسَّيْرِ إِلَيْهِمْ فِي أَيَّامِ الحَرِّ قُلْتُمْ: هذِهِ حَمَارَّةُ الْقَيْظِ; أَمْهِلْنَا يُسَبَّخُ عَنَّا الحَرُّ. وَ إِذَا أَمَرْتُكُمْ بِالسَّيْرِ إِلَيْهِمْ فِى الشِّتَاءِ، قُلْتُمْ: «هذِهِ صَبَارَّةُ الْقُرِّ، أَمْهِلْنَا يَنْسَلِخْ عَنَّا الْبَرْدُ! كُلُّ هذا فِراراً مِنَ الْحَرِّ وَ الْقُرِّ. فَإِذَا كُنْتُمْ مِنَ الحَرِّ وَ القُرِّ تَفِرُّونَ; فَأَنْتُمْ ـ وَ اللهِ ـ مِنَ السَّيْفِ أَفَرُّ!

ترجمه

شگفتا، شگفتا! به خدا سوگند قلب را مىميراند و غم و اندوه را (به روح انسان) سرازير مىكند كه آنها (شاميان غارتگر) در مسير باطل خود، چنين متّحدند و شما، در طريق حقّتان، اين گونه پراكنده و متفرّق! روى شما زشت باد! و همواره غم و اندوه قرينتان باشد! چرا كه (آنچنان سستى و پراكندگى به دشمن نشان داديد كه) هدف تيرها قرار گرفتيد، پى درپى به شما حمله مىكنند و شما به حمله متقابل دست نمى زنيد! با شما مىجنگند و شما با آنها پيكار نمى كنيد! آشكارا، معصيت خدا مىشود و شما، (با اعمال نادرستتان) به آن رضايت مىدهيد! هر گاه، در ايّام تابستان فرمان حركت به سوى دشمن را دادم، گفتيد: «اكنون، شدّت گرما است; اندكى ما را مهلت ده تا سوز گرما فرو نشيند!» و اگر در زمستان، اين دستور را به شما