بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
كه هر يك از ديگرى زيباتر و پرمعناتر است.در خطبه بالا دنيا به ميدان تمرين و كسب آمادگى براى مسابقه در سراى ديگر تشبيه شده است، و امتياز برندگان اين مسابقه بهشت و سرنوشت بازندگان، دوزخ ذكر شده است.در حديث معروفى مىخوانيم: «اَلدُّنْيا مَزْرَعَةُ الاْخِرَةِ» (1) ، بديهى است كه مزرعه جاى زيستن نيست، بلكه جاى فراهم كردن آذوقه جهت زيستن در محلّ ديگر است.در تعبيرات ديگرى كه در نهج البلاغه آمده است، از دنيا تعبير به «مَتْجَر» (تجارتخانه) و گاه «دارموعظة» (سراى اندرز و محل فراگيرى علم و آگاهى) و گاه «مُصَلّىْ» (نمازخانه) شده است، مىفرمايد:«إِنَّ الدُّنْيا دارُ صِدْق لِمَنْ صَدَقَها... وَ دارُ مَوْعِظَة لِمَنِ اتَّعَظَ بِها، مَسْجِدُ أَحِبّاءِ اللهِ وَ مُصَلّى مَلأئِكَةِ اللهِ وَ مَهْبِطُ وَحْىِ اللهِ وَ مَتْجَرُ أَوْلياءِ اللهِ; دنيا جايگاه صدق و راستى است، براى آن كس كه با آن به درستى رفتار كند... سراى اندرز است، براى آن كس كه از آن پند گيرد، مسجد دوستان خدا و نمازگاه فرشتگان پروردگار و محل نزول وحى الهى و تجارتخانه اولياء حقّ است.» (2)در تعبير ديگرى، از امام على بن الحسين (عليه السلام) از حضرت مسيح (عليه السلام) نقل شده است كه به اصحاب خاص خود (حواريون) فرمود:«إِنّما الدُّنْيا قَنْطَرَةٌ فَاعْبُرُوها وَ لاتَعْمِرُوها; دنيا پلى است كه بايد از آن بگذريد، نه اين كه توقف كنيد و به آبادى و زرق و برق آن بپردازيد.» (3)در حديث ديگرى، همين معنا، از امام صادق (عليه السلام) از موعظه هاى لقمان حكيم به فرزندش، نقل شده است كه دنيا را به منزله پلى دانسته كه بر نهرى زده شده و بايد از آن عبور كرد. (4)1 ـ اين حديث، در غوالى اللئالى، جلد يكم، صفحه 267، از رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) نقل شده است.2 ـ كلمات قصار، شماره 131.3 ـ بحارالانوار، جلد 14، صفحه 319، حديث 21.4 ـ بحارالانوار، جلد 70، صفحه 69، حديث 36.
لطفا منتظر باشید ...
