بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
و حق جز با تلاش و كوشش به دست نمى آيد; لاَيَمْنَعُ الضَّيْمَ (1) الذَّلِيلُ! وَ لاَيُدْرَكُ الْحَقُّ إِلاّ بِالْجِدِّ!»سزاوار است كه اين دو جمله را با آب طلا بنويسند و هر روز و هر شب براى مردم ستمديده جهان تكرار كنند تا جزء فرهنگ آنها شود و در اعماق روح و خون آنها نفوذ كند.آرى، ستمگران جهان هرگز به افراد ذليل و ناتوان رحم نكرده و حقّ آنها را با ميل و رغبت به آنان تقديم نمى كنند. حق گرفتنى است و با تلاش و كوشش و ايثار و فداكارى بايد آن را به چنگ آورد. نبايد فراموش كرد كه با زورمندان و ستمگران جز با زبان زور نمى توان سخن گفت.اصولا طبيعت زندگىِ اين جهان چنين است كه در راه رسيدن به مقاصد عالى مادّى و يا معنوى، موانع فراوانى وجود دارد و آن كس كه با اين موانع پيكار نكند و ضعف و سستى نشان دهد، هرگز به مقصد نخواهد رسيد.سپس امام (عليه السلام) براى قطع بهانه جويى آنان به اين نكته اشاره مىكند كه شما منتظر چه هستيد؟ «از كدامين خانه، بعد از خانه خود دفاع مىكنيد؟ (آيا بالاتر و برتر از دارالاسلام، جايى هست؟) و همراه كدام امام و پيشوا بعد از من به مبارزه (با دشمن) برمى خيزد»؟ (آيا امامى، آگاه تر و عادل تر و پرتجربه تر از من سراغ داريد؟) أَىَّ دَار بَعْدَ دَارِكُمْ تَمْنَعُونَ وَ مَعَ أَىِّ إِمَام بَعْدِي تُقَاتِلُونَ؟آرى، اگر شما از خانه خود كه دارالاسلام است دفاع نكنيد از هيچ چيز دفاع نخواهيد كرد و اگر همراه من آماده پيكار با دشمن نشويد، با هيچ كس نمى توانيد اين برنامه را اجرا كنيد. هميشه بايد ذليل و ناتوان و اسير چنگال دشمن باشيد و ابتكار عمل در دست آنها باشد و شما همانند بردگانِ بى اختيار در دست آنها باشيد.در واقع امام مىخواهد آنها را با هر چيزى كه به آن پايبندند تحريك و تشويق كند; اگر طرفدار حق هستند، حق بدون تلاش و كوشش به چنگ نمى آيد و اگر1 ـ ضيم، به معناى «ظلم و ستم» آمده است.