پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

علاقمند به خانه و لانه و وطن خويشند، آن هم بدون مبارزه با دشمنان محفوظ نمى ماند و اگر علاقمند به امام و پيشوايتان هستيد، كدام امام و پيشوا بهتر از آنچه داريد پيدا مىشود؟ پس درد شما چيست؟ و مشكل شما كجا است؟

امام (عليه السلام) در ادامه اين سخن آنها را به خاطر مكر و فريب و سستى و بى تفاوتى شان شديداً مورد سرزنش قرار مىدهد، مىفرمايد:

«به خدا سوگند! فريب خورده واقعى كسى است كه فريب شما را بخورد! اَلْمَغْرُورُ ـ وَاللهِ! ـ مَنْ غَرَرْتُمُوهُ (1).

زيرا ممكن است كه شخص شيّاد فريبكارى، بخشى از سرمايه و زندگى انسان را ببرد يا لباس و خانه او را بربايد، امّا شما با فريبكارى خود همه چيز مرا غارت كرديد و به تمام سرنوشت مسلمانان پشت پازديد و عدل و دادگرى، پاكى و تقوى، عزّت و سربلندى، حقوق مردم و مستضعفان را بر باد داديد. سپس مىافزايد:

«كسى كه بخواهد به وسيله شما، پيروز، شود به خدا سوگند! همانند كسى است كه در قرعه كشى و بخت آزمايى، برگ نابرنده اى نصيبش شود; وَ مَنْ فَازَبِكُمْ، فَقَدْ فَازَ ـ وَاللهِ! ـ بِالسَّهْمِ الاَْخْيَبِ» (2).

اشاره به اين كه كمك و همكارى شما به هيچ وجه حساب شده نيست و كسى كه اعتماد بر همكارى شما كند، مانند كسى است كه در يك قرعه كشى شركت كرده كه نتيجه آن در پايان، برگ نابرنده است.

مسأله قرعه كشى و بخت آزمايى در ميان عرب با تشريفات خاصّى معمول بوده است. آنها شترى را مىخريدند و آن را به قسمتهاى متعدّدى تقسيم مىكردند، سپس ده چوبه تير داشتند كه هر كدام از آنها نامى داشت و بر روى آن نوشته شده بود. هفت عدد از تيرها، به ترتيب، برنده يك سهم و دو سهم، تا هفت سهم

1 ـ مقدم شدن «المغرور» ـ كه در واقع، خبرِ مبتدا است ـ در اينجا، معناى حصر را مىرساند; يعنى فريب خورده واقعى، تنها چنين كسى است.

2 ـ «اخيب»، از ماده«خيب»، در اصل، به معناى «محروم شدن و از دست رفتن مطلوب» است و «سهم اَخيب» به چوبه تيرى مىگويند كه به هنگام بخت آزمايى علامت باخت را دارد.