بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
اشاره به اين كه هر انسانى به خانه و وطن خويش علاقه مند است و هنگامى كه آن را در خطر جدّى ببيند، هر كس كه باشد، و از هر آيين و مكتبى پيروى كند، براى دفاع از آن به پا مىخيزد، امّا اين روح نيز در شما مرده است.در اينجا، اين سؤال پيش مىآيد كه آيا احترام به وطن در اسلام، به عنوان دارالاسلام بودن است؟ يعنى كشور اسلام، از اين نظر كه كشور اسلام است، احترام دارد يا نه، وطن ذاتاً از ديدگاه اسلام داراى احترامى است كه وقتى دار الاسلام بر آن تطبيق كند، احترام آن دو چندان مىشود؟ پاسخ اين سؤالات را در آيات و روايات مىتوان پيدا كرد و حكم عقل نيز آن را تأييد مىكند. توضيح اين كه كراراً در آيات قرآن آمده است كه «بيرون راندن از وطن، يك ضدّ ارزش» است. مفهوم آن، اين است كه وطن ذاتاً يك ارزش محسوب مىشود. از جمله، آياتى كه بوضوح اين معنا را بيان مىكند، آيات 8 و 9 سوره ممتحنه است، مىفرمايد:«(لايَنْهاكُمْ اللهُ عَنِ الَّذينَ لَمْ يُقاتِلُوكُمْ فِى الدّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا اِلَيْهِمْ اِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ إِنَّما يَنْهاكُمُ اللهُ عَنِ الَّذينَ قاتَلُوكُمْ في الدّينِ وَ أَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ وَ ظاهَرُوا عَلى اِخراجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأوُلئِكَ هُمُ الظّالِمُونَ); «خدا شما را از نيكى كردن و رعايت عدالت نسبت به كسانى كه در امر دين با شما پيكار نكردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند، نهى نمى كند; چرا كه خداوند عدالت پيشگان را دوست دارد. تنها شما را از دوستى كسانى نهى مىكند كه در امر دين، با شما پيكار كردند و شما را از خانه هايتان بيرون راندند، يا به بيرون راندن شما كمك كردند، ]نهيتان مىكند[ از اين كه با آنها دوستى كنيد. و هر كس آنها را دوست دارد، ظالم و ستمگر است.»در اين دو آيه، مخصوصاً، مسأله اخراج از خانه و وطن، در برابر مقاتله در دين قرار داده شده، كه نشان مىدهد هر كدام، ارزشى جداگانه دارد.در آيه 246 سوره مباركه بقره نيز اين سخن، از زبان گروهى از بنى اسرائيل نقل