3 ـ شرايط لازم براى امر به معروف و نهى از منكر - پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) - جلد 2

آیة الله العظمی مکارم شیرازی با همکاری: جمعی از فضلاء و دانشمندان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

دريافت جايزه مىشود، به سراغ او رفت و در حال نماز او را كشت و انگشتر و شمشيرش را براى على (عليه السلام) آورد. حضرت ناراحت شد و در جمله مهمى درباره شمشير او فرمود: «هَذَا السَّيْفُ ظالِماً فَرَجَ الْكَربَ عَنْ وَجْهِ الرَّسُولِ اللهِ; اين شمشيرى است كه بارها اندوه را از صورت پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) برطرف ساخت.»

بعضى گفته اند كه حضرت، به ابن جرموز، اجازه ملاقات نداد و به آن كس كه براى گرفتن اجازه نزدش آمده بود، فرمود: بَشِّرْ قاتِلَ ابْنِ صَفْيةِ بِالنّارِ; «قاتل زبير، را به آتش دوزخ بشارت ده!»

بعضى گفته اند «ابن جرموز» با شنيدن اين سخن، از شدّت ناراحتى; خودكشى كرد.

در بعضى از اسناد تاريخى، اين مطلب به خوبى تبيين شده كه پيمان شكنى طلحه و زبير به تحريك معاويه بوده است. (1)

سرگذشت فشرده بالا ـ كه درباره طلحه و زبير نقل شد ـ ضمن اين كه بحثهاى خطبه ما را تكميل و به فهم محتوايى كمك مىكند، درس عبرتى است براى همگان كه چگونه ممكن است انسانى كه قسمت عمده عمر خود را در راه حق سپرى كرده، مجاهدتها كرده، جوايز معنوى گرفته و نام نيكى در تاريخ براى خود گذارده، به خاطر حبّ دنيا و جاه طلبى و عشق به مال يا مقام كارش به جايى رسد كه سرنوشت دردناك او مايه تأسّف همگان گردد. اَللّهُمَّ! اجْعَلُ عاقِبَةَ أَمرنا خيراً.

3 ـ شرايط لازم براى امر به معروف و نهى از منكر

در سخن بالا اشاره به يكى از شرايط مهم امر به معروف و نهى از منكر شده است و آن احتمال تأثير است. حضرت مىفرمايد: «با طلحة ملاقات مكن! كه مردى سركش و نفوذ ناپذير است، ولى با زبير ملاقات كن كه انسانى نرمخو و طبعاً

1 ـ اسد الغابة، جلد 2، صفحه 196; سفينة البحار، از ماده «طلحه»; ابن ابى الحديد، در شرح نهج البلاغه، داستان نامه تحريك آميز معاويه به زبير را نقل مىكند: شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، جلد 1، صفحه 231.

/ 665