بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
در گردش كره ماه به دور خود و به دور خورشيد! آفتاب مىتابد، باران مىبارد زمين بركات خود را به جهان انسانيّت تقديم مىكند. اين چهره هاى زشت و ننگين مردمِ يك زمان و اَعمال سوء آنها است كه چهره زمان را زشت و ننگين مىكند.امام در عصرى مىزيست كه جز افراد اندكى، روح بزرگ و افكار بلند و سجاياى انسانى و قدرت او بر اصلاح محيط را درك نمى كردند و به خاطر ثروت عظيمى كه از فتوحات اسلامى در كشور اسلام ريخته شده بود، غرقِ زرق و برق دنيا و مسابقه تجمل پرستى و حرصِ جمع مال و به دست آوردن مقام و تصفيه حسابهاى شخصى و قومى شده بودند. و با نهايت تأسف، بسيارى از مصلحان دنيا نيز شكايتى شبيه به همين از زمان خود داشته اند.حضرت سپس به شرح ويژگيهاى آن زمان، كه نشانه هاى عناد و ناسپاسى مردم است، پرداخته و به پنج نكته اشاره مىفرمايد. در جمله هاى نخست و دوم مىفرمايد:«زمانى است كه نيكوكار، بدكار و گناه كار شمرده مىشود و طغيان ظالمان و ستمگران افزون مىگردد; يُعَدُّ فِيهِ الْمُحْسِنُ مُسِيئاً وَ يَزْدَادُ الظَّالِمُ فِيِهِ عُتُوّاً.» آيا براستى ممكن است در زمانى نيكوكار متهم به گناهكارى شود و ستمگران مورد تشويق واقع شوند؟!آرى، آنچه زمينه اين گونه امور را در جامعه بشرى فراهم مىكند، دگرگون شدن نظام ارزشى جامعه است. در آنجا كه مال و ثروت و قدرت، معيار شخصيّت و ارزش محسوب شود، بى آن كه به منابع درآمد آن بينديشند، ظالمانِ زورگو و غارتگر شخصيّتهاى آن محيط را تشكيل مىدهند و نيكوكارى كه اموال مشروع خود را براى خدمت به محرومان از دست مىدهد، آدم نادان و ابله شمرده مىشود.جالب اين كه در قرآن مجيد، به نمونه هايى از فساد بعضى از جوامع بشرى به خاطر فساد نظام ارزشى آنها، در جمله هاى كوتاه و پرمعنا اشاره شده است.درباره قوم لوط مىگويد: آنها به هم توصيه مىكردند كه آن پيامبر بزرگ را با اندك
لطفا منتظر باشید ...
