بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
مؤمنان صالحى كه اطراف او را گرفته بودند از شهر بيرون كنند و گناهشان را اين مىشمردند كه افرادى، پاك دامن هستند: (فَمَا كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاّ أَنْ قالُوْا أَخْرِجُوا آلَ لُوط مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ). (1)ظالمان قوم نوح نيز جوانان پاكدلى را كه به او ايمان آورده بودند، اراذل ساده لوح و خودسرى مىشمردند كه هيچ گونه فضيلتى بر ديگران ندارند به او گفتند: (ما نَراكَ إِلاّ بَشَراً مِثْلَنا وَ مانَراكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذينَ هُمْ أَراذِلُنا بَادِىَ الرَّأْىِ وَ مانَرى لَكُمْ عَلَيْنا مِنْ فَضْل بَلْ نَظُنُّكُمْ كاذِبينَ). (2) گفتند: «ما، تو را جز بشرى مانند خودمان نمى بينيم و كسانى را كه از تو پيروى كرده اند، جز گروهى اراذل ساده لوح نمى يابيم و فضيلتى براى شما نسبت به خود مشاهده نمى كنيم، بلكه شما را دروغگو تصوّر مىكنيم.»آرى، هنگامى كه مردم زمان فاسد شوند و ظلم و تباهى فزونى گيرد، شكل جامعه عوض مىشود و ضدّ ارزش ها جاى ارزش ها را مىگيرد و ظالم به خودكامگى خود مىافزايد و نيكوكاران مجرم محسوب مىشوند و از مراكز حسّاس جامعه، عقب رانده خواهند شد.نتيجه آن، همان مىشود كه امام (عليه السلام) در ادامه اين سخن مىفرمايد:«چنان شده است كه از علم و دانش خود، بهره نمى گيريم و آنچه را نمى دانيم، از كسى نمى پرسيم; لاَنَنْتَفِعُ بِمَا عَلِمْنَا، وَ لاَنَسْأَلُ عَمَّا جَهِلْنَا.در واقع، اين بدترين حالتى است كه يك انسان يا يك جامعه گرفتار آن مىشود; يعنى نه از علوم و آگاهيهاى خود براى حلّ مشكلات بهره مىگيرد و نه به فكر رفع جهل و به دست آوردن آگاهى است و حاصل اين دو، چيزى جز غوطهور شدن در جهل و جنايت نيست و اين است حال تمام كسانى كه در برابر مفاسد جامعه بى تفاوت باشند و هيچ گونه مسئوليتى براى خود قائل نشوند، خواه به علت يأس و نوميدى از اصلاح باشد و يا خوگرفتن به فساد و قساوت و سنگدلى.1 ـ سوره نمل، آيه 56.2 ـ سوره هود: آيه 27.
لطفا منتظر باشید ...
