اگر آنها از پذيرش حق امتناع كنند، لبه تيز شمشير را به آنها مىبخشم; همان شمشيرى كه بهترين درمان باطل (در برابر زورگويان) و يار و ياور حق (در برابر ستمگران خودكامه) است. راستى عجيب است كه از من خواسته اند در برابر نيزه هاى آنان حاضر شوم و در مقابل شمشيرهايشان شكيبا باشم! (آرى آنها به من اعلان جنگ داده اند!) مادران در سوگ شان به عزا بنشينند! من كسى نبودم كه به نبرد تهديد شوم يا از شمشير و نيزه مرا بترسانند! چرا كه من به پروردگار خويش يقين دارم و در دين و آئين خود، كمترين شكّ و ترديدى ندارم.
شرح و تفسير:
آيا مرا تهديد مىكنيد؟
در بخش گذشته اين خطبه امام (عليه السلام) تكيه بر استدلال منطقى فرموده و آنها را با بيانى روشن و قاطع، اندرز مىدهد تا به اشتباه خويش پى برند و از راه شيطان، بازگردند و به بيعتى كه با امام داشته اند، وفادار مانده، دست از آتش افروزى و جنگ بردارند. در اين بخش ـ كه آخرين بخش اين خطبه است ـ به آنها هشدار مىدهد كه اگر گوش به حرف حساب ندهند، با زبان شمشير، با آنها سخن خواهد گفت، همان شمشيرى كه پاسخ زورگويان و هواپرستان خودمحور است.مى فرمايد: اگر آنها از پذيرفتن حق سر باز زنند، لبه تيز شمشير را به آنها مىبخشم; (فَإنْ أَبَوْا أَعْطَيْتُهُمْ حَدَّ السَّيْفِ).همان شمشيرى كه بهترين درمان باطل (در برابر زورگويان منطق نشناس) و يار و
لطفا منتظر باشید ...
