پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

وحشت در عين داشتن قدرت، و هنگامى كه امام مىفرمايد: «نه عاجز و ناتوان شدم و نهترسيدم»، اشاره به اين مىكند كه هيچ يك از عوامل ضعف و ناتوانى در من نبود.

سپس حضرت اين مقدمه را به ذى المقدّمه اى كه هدف نهايى امام را تشكيل مىدهد، مربوط مىسازد و مىفرمايد: «هم اكنون مسير من (در حركت به سوى ميدان جنگ جمل) نيز به سوى همان هدف است; (وَ إِنَّ مَسِيرِي هذَا لِمثْلِهَا).

آرى، امام در اين بيان اشاره به يك نكته مهم مىكند و آن اين كه امّت اسلامى در آن زمان برگشت به سوى افكار و برنامه ها و سنن جاهلى را شروع كرده بود و هر روز از مسير پيغمبر و اسلام و قرآن فاصله بيشترى مىگرفت كه يك نمونه آن، حركت ظالمانه آتش افروزان جنگ جمل براى كسب قدرت، همراه با شكستن بيعت و ريختن خون مسلمانان است.

امام مىخواست اين عقب گرد به سوى جاهليت را در هم بشكند و باز، رسالت تاريخى خود را در حمايت از انقلاب اسلام، تجديد كند.

به همين دليل در دنباله اين سخن مىافزايد: به خدا سوگند! من باطل را مىشكافم تا حق از پهلوى آن خارج گردد. (فَلاََنْقُبَنَّ (1) الْبَاطِلَ حَتّى يَخْرُجَ الْحَقُّ مِنْ جَنْبِهِ).

با توجه به اين كه «أَنْقُبَنَّ» از مادّه «نقب» به معناى «سوراخ كردن و شكافتن و گشودن چيزى» است، اين تعبير اشاره به اين حقيقت دارد كه تا پرده هاى باطل شكافته نشود، حقْ ظهور و بروز نمى كند.

به تعبير ديگر، باطل هميشه سعى دارد تا پوششى بر روى حق بيفكند و آن را مخفى و مكتوم سازد.

1 ـ «أنْقُبَنَّ» از مادّه«نقب» به معناى «سوراخ كردن و شكافتن و گشودن» آمده است. و «نقب» را به كانال هاى زيرزمينى اطلاق مىكنند، به خاطر آن كه زمين را مىشكافند و پيش مىروند. و بحث و تنقيب به سخنانى گفته مىشود كه مطالب را مىشكافد و حقايق را آشكار مىسازد. و نقيب به كسى مىگويند كه درباره گروهى بررسى مىكند و از حال آنها آگاه است. و نقاب صورت را از اين جهت نقاب مىگويند كه معمولا در وسط آنجايى براى ديدن باز بوده است.