بخش دوم - پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

بخش دوم

مَاْ أَنْتُمْ إِلاَّ كَإِبِل ضَلَّ رُعَاتُهَا فَكُلَّمَا جُمِعَتْ مِنْ جَانِب انْتَشَرَتْ مِن آخَرَ لَبِئْسَ لَعَمْرُ اللهِ! سُعْرُ نَارِ الْحَرْبِ أَنْتُمْ! تُكَادُونَ وَ لاَ تَكِيِدُونَ، وَ تُنْتَقَصُ أَطْرافُكُمْ فَلاَ تَمْتَعِضُونَ! لاَيُنَامُ عَنْكُمْ وَ أَنْتُمْ في غَفْلَة سَاهُونَ، غُلِبَ وَ اللهِ الْمُتَخَاذِلُونَ! وَ ايْمُ اللهِ إِنِّي لاََظُنُّ بِكُمْ أَنْ لَوْ حَمِسَ الْوَغَى، وَ اسْتَحَرَّ الْمَوْتُ، قَدِ انْفَرَجْتُمْ عَنِ ابْنِ أَبِي طَالِب انْفِرَاجَ الرَّأْسِ.

ترجمه

شما به شتران بى ساربان مىمانيد كه هر گاه از يك طرف گردآورى شوند، از سوى ديگر، پراكنده مىگردند.

به خدا سوگند! شما وسيله أبدى براى افروختن آتش جنگ (ضدّ دشمنان) هستيد. نقشه هاى شوم و خطرناكى ضدّ شما كشيده مىشود، امّا شما طرح و نقشه اى در برابر آن نداريد، و پيوسته اطراف شما كم مىشود، (شهرهاى اطراف شما را مىگيرند و انسان ها را از بين مىبرند و شما به خشم نمى آييد) ديده دشمن (براى ضربه زدن به شما) به خواب نمى رود، در حالى كه شما در غفلت و بى خبرى به سر مىبريد.

به خدا سوگند! شكست براى كسانى كه دست از يارى هم بردارند حتمى است.

به خدا قسم! من گمان مىكنم، اگر جنگ سختى در گيرد و حرارت و سوزش مرگ به شما نزديك شود، از فرزند ابوطالب جدا مىشويد، مانند جدا شدن سر از بدن، كه التيامى در آن نيست.