خطبه بيست و يكم (1)
«و هي كلمة جامعة للعظمة و الحكمة»فَإِنَّ الْغايَةَ أَمَامَكُمْ، وَ إِنَّ وَرَاءَكُمُ السّاعَةَ تَحْدُوكُمْ. تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا،1 ـ در كتاب مصادر نهج البلاغه، اين خطبه را از سيد رضى، (رحمه الله) در خصائص صفحه 87، نقل كرده است. و در ذيل خطبه 167 ـ كه اين خطبه، بخشى از آن است ـ مىافزايد: «طبر ى»، اين را در كتاب تاريخ خويش در حوادث سنه 35 هجرى قمرى نقل كرده است. (مصادر نهج البلاغه، جلد 1، صفحه 371، و جلد 2، صفحه 403).با مراجعه به تاريخ طبرى، روشن مىشود كه مردم، با على (عليه السلام) در روز جمعه، پنج روز به پايان ذوالحجّة مانده، بيعت كردند و نخستين خطبه اى كه آن حضرت ايراد فرمود، در خطبه 167 است كه اين خطبه جزيى از آن است. تاريخ طبرى، جلد 3، صفحه 457.