خطبه پنجاه و يكم (1)
لمّا غلب أصحاب معاوية أصحابه (عليه السلام) على شريعة الفرات بصفّين و منعوهم الماءاين خطبه را امام (عليه السلام) زمانى ايراد فرمود كه ياران معاويه بر اصحاب امام (عليه السلام) غلبه كرده، و شريعه فرات را در صفّين تصرّف كرده بودند، و آب را از آنها دريغ داشتند. (اين خطبه اصحاب امام (عليه السلام) را به خروش درآورد، و با يك حمله شريعه فرات را از دست آنها باز پس گرفتند و آزاد كردند!)خطبه در يك نگاه
«ابن ابى الحديد» در بيان محتوا و شأن ورود خطبه از «نصربن مزاحم» چنين نقل كرد كه: فرمانده مقدم لشكر معاويه «ابوالاعور سَلْمى» با مقدمه لشكر على (عليه السلام) به فرماندهى «اشتر» درگيرى مختصرى پيدا كرد. «ابوالاعور» كوتاه آمد و خود را كنار كشيد، و بعد خود را به شريعه فرات يعنى محلى كه به آب نزديك بود رساند، و آنجا را در اختيار گرفت و ياران على (عليه السلام) را از آب منع كرد و اين در محلى به نام «قِنَّسْرين» در كنار صفّين واقع شد.هنگامى كه خبر به اميرمؤمنان على (عليه السلام) رسيد «صعصعة بن صوحان» را فراخواند و فرمود: نزد معاويه برو و بگو ما اين مسير را براى رسيدن به تو پيموده ايم، و پيش از1 ـ اين خطبه را «نصربن مزاحم» در كتاب «صفّين» از جابر از اميرمؤمنان على (عليه السلام) نقل كرده اند. (البته با كمى تفاوت) (مصادر نهج البلاغه، جلد 2، صفحه 20).