لطفا منتظر باشید ...
خطبه پنجاه و سوم (1)
«في ذكرى يوم النحر و صفة الأضحية»«در بيان روز عيد قربان و صفات قربانى»وَ مِنْ تَمَامِ الاُْضحِيَةِ اسْتِشْرَافُ أُذُنِهَا، وَ سَلاَمَةُ عَيْنِهَا، فَإِذَا سَلِمَتِ الاُْذُنُ وَ الْعَيْنُ سَلِمَتِ الاُْضْحِيَةُ وَ تَمَّتْ، وَلَوْ كَانَتْ عَضْبَاءَ الْقَرْنِ تَجُرُّ رِجْلَهَا إِلَى المَنْسَكِ.ترجمه
از شرايط كمال قربانى، آن است كه گوشهايش صاف و برافراشته و چشمانش سالم باشد، بنابراين هر گاه گوش و چشم قربانى سالم باشد قربانى كامل و سالم است هر چند شاخش شكسته باشد و با پاى لنگ به قربانگاه آيد.1 ـ سند خطبه: در كتاب «مصادر نهج البلاغه» آمده كه اين خطبه در واقع خطبه مستقل نيست (بلكه بخشى از خطبه گذشته است كه امام (عليه السلام) در روز عيد قربان ايراد فرموده است) به همين دليل نسخه «ابن ابى الحديد» كه صحيح ترين نسخه هاست آن را به عنوان بخشى از خطبه گذشته شمرده، و اين كه در ساير نسخه ها به عنوان خطبه مستقل آمده است احتمالا، بلكه به يقين از اشتباه نويسندگان است; شاهد اين سخن اين كه در كتاب «من لايحضره الفقيه» (جلد 1 صفحه 461) و «مصباح المتهجّد» (صفحه 429) اين بخش به عنوان قسمتى از خطبه سابق ذكر شده است، اين نكته نيز حائز اهميّت است كه در كتاب «من لايحضره الفقيه» به دنبال «تَجُرُّ رِجْلَها اِلَى الْمَنْسَكِ» اين جمله آمده است: «فَلا تَجْزِي» كه معنى جمله را به كلى دگرگون مىسازد (مصادر نهج البلاغه جلد 2 صفحه 23) و اين سخن بعيد به نظر نمى رسد، هر چند ما طبق معمول، مطابق روش نهج البلاغه صبحى صالح سير مىكنيم.
