پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

مجيد نيز درباره حضرت مسيح مىگويد كه يكى از معجزاتش آگاهى بر غيب و امور پنهانى بود: (و أُنَبِّئُكُمْ بِما تَأْكُلُونَ وَ ما تَدَّخِروُنَ في بُيُوتِكُمْ) «من از آنچه مىخوريد و در خانه هاى خود ذخيره مىكنيد به شما خبر مىدهم (1)» و در پايان همين آيه آن را يكى از نشانه هاى خدا و صدق دعوى نبوّتش مىشمرد.

در نهج البلاغه، در كلام مورد بحث و ديگر سخنان حضرت نيز، كراراً پيشگويى هاى مهمى به چشم مىخورد.

در اين كه چگونه ممكن است از غيب آگاه شد، حدود علم غيب معصومين (عليه السلام) چه اندازه بوده است؟ و ظاهر آياتى را كه مىگويد: «علم غيب مخصوص خداست» چگونه بايد تفسير كرد؟ و رواياتى كه در اين زمينه وارد شده است چه مفهوم و معنايى دارد؟ سخن بسيار است كه به خواست خدا در شرح خطبه صدوبيست و هشتم بيان خواهد شد.

1 ـ سوره آل عمران، آيه 49.