خطبه شصتم (1) - پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

خطبه شصتم (1)

لمّا قتل الخوارج فقيل له: يا اميرالمؤمنين هلك القوم باجمعهم

هنگامى كه خوارج نهروان كشته شدند به امام (عليه السلام) گفته شد: اى اميرمؤمنان! همه خوارج كشته شدند (امام اين سخن را نپذيرفت و در جواب آنان چنين گفت):

«كَلاَّ وَاللهِ، إِنَّهُمْ نُطَفٌ فِي أَصْلاَبِ الرِّجَالِ، وَ قَرَارَاتِ النِّسَاءِ، كُلَّمَا نَجَمَ مِنْهُمْ قَرْنٌ قُطِعَ حَتَّى يَكُونَ آخِرُهُمْ لُصُوصاً سَلاّ بِينَ».

ترجمه

نه; به خدا سوگند (اين گونه كه شما مىپنداريد كه خوارج ريشه كن شدند نيست) آنها نطفه هايى در پشت پدران و رحم مادران خواهند بود، هر زمان شاخى از آنها سر برآورد قطع مىشود و در آخر كار، آنان دزدان و راهزنان خواهند شد.

1 ـ سند خطبه: صاحب كتاب مصادر نهج البلاغه بعداز آن كه خطبه 59 و 60 را يك جا مطرح مىكند در ذيل آن مىگويد: «اين سخن را» «مبرّد» در كامل نقل كرده است («مبرّد» از دانشمندان قرن سوم هجرى است) سپس بخشى از آن را از «بيهقى» در «محاسن و مساوى» و بخشى را از «مروج الذهب» «مسعودى» نقل مىكند. آنگاه اين سخن ابن ابى الحديد را مىستايد كه در ذيل اين كلام مىگويد: «اين خبر از اخبار مشهورى است كه نزديك به متواتر مىباشد و از معجزات غيبيه آن حضرت است» (مصادر نهج البلاغه جلد 2 صفحه 37).