پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

نعم بزرگ الهى دانسته (1) و اختلاف و پراكندگى و نفاق را هم رديفِ عذاب هاىِ زمينى و آسمانى مىشمرد. (2)

حضرت، مسأله انضباط و تمركز رهبرى و مديريت را به عنوان عامل ديگرى ذكر مىكند كه آن نيز، مكمّل اصل اتحاد و همبستگى است. در عصر خود، انقلاب هايى را ديديم كه پيروز شدند و انقلاب هاى ديگرى به شكست انجاميدند. و دليل واقعى آن پيروزى، وحدت رهبرى، و دليل اين شكست، تعدّد و پراكندگى مراكز تصميم گيرى بود.

حضرت، مسأله امانت را، سومين عامل شمرده است. بى شك، هيچ قوم و ملّتى، روى سعادت و پيروزى رانخواهد ديد، مگر اين كه امكاناتش را به خوبى حفظ كند و از آنها حداكثر استفاده را نمايد. و اين امر، ممكن نيست، مگر اين كه آحاد مردم، امانتدار باشند و در حفظ امكانات اجتماعى خود، بكوشند.

و بالأخره، حضرت، چهارمين عامل پيروزى را، اصلاح طلبىِ فرد فرد جامعه ذكر مىكند. به تعبيرى ديگر، تا مردم، مصالح جامعه را در نظر نگيرند و منافع شخصى خود را فداى آن نكنند و در اصلاح اجتماع خويش نكوشند، هرگز بر مشكلات پيروز نمى شوند و در چنگال دشمن، ضعيف و زبون و ناتوان خواهند بود. آنهايى كه فساد جامعه را به قيمت منافع خود مىخرند، هم جامعه را ويران مىكنند و هم خانه خود را.

1 ـ وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللهِ عَلَيْكُمْ اِذْ كُنْتُمْ اَعْداءً فَاَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَاَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِه اِخْواناً (سوره آل عمران، آيه 103).

2 ـ قُلْ هُوَ الْقادِرُ عَلى اَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذاباً مِنْ فَوْقِكُمْ اَوْ مِنْ تَحْتِ اَرْجُلِكُمْ اَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعاً (سوره انعام، آيه 65).