بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
فراموش نكرده ايم كه قوم لوط، سر تا پا آلوده، از آن پيامبر بزرگ، به جرم پاكدامنى اش ابراز تنفّر كردند و گفتند: «لوط و پيروانش را از شهر و ديار خود بيرون كنيد كه اينها، مردمى هستند كه پاكدامنى را مىطلبند (و با ما همصدا نيستند.» (1)حضرت، سپس آنها را چنين نفرين مىكند:خداوندا! به جاى آنان، افرادى بهتر به من عنايت فرما و به جاى من، بدتر از من، بر سر آنها مسلّط فرما! (فَأَبْدِلِني بِهِمْ خَيْراً مِنْهُمْ، وَ أَبْدِلْهُمْ بِي شَرَّاً مِنِّى!)چرا كه نه آنها، پيروانى شايسته براى اين پيشوا هستند و نه من، پيشوايى مناسب براى آنها، و حكمت پروردگار ايجاب مىكند، اكنون كه آنها از كوره آزمايش، رو سياه به در آمدند، اين نعمت الهى از آنها گرفته شود و در فقدانش، گرفتارِ انواعِ درد و رنج شوند.و چه زود، اين نفرين امام در حق آنها، تحقُّق يافت، بنى اميّه، با مأموران خونخوار و سنگدل و جانى، بر آنان مسلّط شدند و چنان كردند كه در تاريخ، بى نظير و يا كم نظير است.و از عجايب اين كه در تواريخ اسلامى آمده است: در همان زمان كه امام، اين نفرين ها، را كرد (يا بافاصله كمى) حجّاج بن يوسف ـ آن جنايتكار بى نظير تاريخ ـ متولّد شد، (2) البته پيش از به قدرت رسيدن حجّاج نيز، مردم عراق و كوفه، كفّاره جرايم خود را مىدادند، ولى در عصر حكومت حجّاج، به اوج خود رسيد.بديهى است كه منظور از جمله (أبدِلْهُمْ بى شَرّاً مِنِّى) اين نيست كه من بدم و از من بدتر را بر آنها مسلّط كن، بلكه اين، تعبيرى است كه در مقايسه خوبِ مطلق با بد مطلق نيز گفته مىشود. در سوره فرقان بعد از اشاره به عذاب هاى بسيار دردناك دوزخ مىفرمايد: (قُلْ أذالِكَ خَيْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الّتى وُعِدَ المُتّقونَ); بگو: آيا اين (عذاب هاى دردناك) بهتر است يا بهشت جاويدان كه به پرهيزگاران وعده داده1 ـ سوره اعراف، آيه 82.2 ـ منهاج البراعه، جلد 3، صفحه 358، مسعودى ـ از مورّخان مشهور ـ تصريح مىكند كه حجاج، در سال 41 متولد و در سال 95 در سنّ 54 سالگى، به جهنّم واصل شد.