بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 123عظمت بى پايان او را مىبينند و از اوصاف جمال وجلالش چهره هاى جديدى مىنگرند; به همين دليل، روز به روز بر عشق و خضوع و خشوع آنها افزوده مىشود و جايى براى اعجاب و بزرگ شمردن حسنات توسّط آنان باقى نمى گذارد، بلكه همواره خود را در اين راه مقصّرتر مىبينند.سپس امام (عليه السلام) در ادامه اين سخن، از اين حقيقت پرده بر مىدارد كه فرشتگان الهى هرگز از عبادت پروردگار خسته نمى شوند و سُستى در آنها راه نمى يابد و هيچ مانعى آنان را از ادامه اين راه باز نمى دارد، بلكه همواره با شوق و شعف و با عشق و اراده و تصميم به كار خويش ادامه مىدهند; همان گونه كه انسان ها از تنفّس كردن و استفاده از هواى آزاد در تمام عمرشان - اگر هزاران سال هم ادامه يابد - خسته نخواهند شد. در بيان اين مطلب، امام (عليه السلام) هشت جمله زيبا بيان فرموده كه اين مسأله را از زواياى مختلف مورد توجّه قرار مىدهد.نخست مىفرمايد: «با آن كه پيوسته مشغول عبادتند فتور و سُستى به آنها دست نمى دهد». (وَ لَمْ تَجْرِ الْفَتَرَاتُ فِيهِمْ عَلَى طُولِ دُؤُبِهِمْ). (1)همان گونه كه قرآن مجيد در توصيف فرشتگان مىفرمايد: «يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ لاَيَفْتَرَوُنَ; پيوسته در طول شب و روز تسبيح خدا مىگويند و فتور و سُستى به آنها دست نمى دهد.» (2)در جمله دوم مىفرمايد: «و (ادامه اين كار) از رغبتشان نكاسته تا از اميد به پروردگار خود روى برتابند». (وَلَمْ تَغِضْ (3) رَغَبَاتُهُمْ فَيُخَالِفُوا عَنْ رَجَاءِ رَبِّهِمْ).چرا كه شوق و عشق آنها به كمال، دائمى است و علم آنها به عظمت پروردگار 1. «دُؤوب» مصدر است و به معناى مداومت و استمرار و تلاش و كوشش، تا سر حدّ خستگى آمده است.2. سوره انبياء، آيه 20.3. «تَغِض» از مادّه «غَيْض» به معناى كم شدن و فروكش كردن چيزى است و در جمله بالا اشاره «لَمْ تَغِضْ» به فروكش نكردن علاقه فرشتگان در امر اطاعت و عبادت پروردگار است.
لطفا منتظر باشید ...
