هنگامى كه هيجان آب در اطراف زمين فرو نشست، و زمين كوه هاى سخت و مرتفع را بر دوش خود حمل كرد، چشمه هاى آب را از بينى كوه ها جارى ساخت; و آن را در دشت هاى گسترده و گودال ها (و بستر رودخانه ها) پراكنده و جارى نمود و حركات زمين را با صخره هاى عظيم و قلّه هاى بلند و استوار كوه ها تعديل كرد، و بدين ترتيب، لرزشهاى زمين به جهت نفوذ كوه ها در سطح آن و فرو رفتن ريشه هاى آن در اعماق زمين و سوار شدن آن ها بر گردن دشت ها و اعماق آن از لرزش و اضطراب باز ايستاد و خداوند ميان زمين و جوّ فاصله افكند، نسيم هوا را براى ساكنان زمين آماده ساخت و تمام نيازمندى ها و وسايل زندگى را براى اهل آن فراهم نمود.