بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 199عطا كن و دست نياز ما را از دامان غير خود كوتاه گردان! «كه تو بر هر چيز توانايى». (فَهَبْ لَنَا فِي هذَا الْمَقَامِ رِضَاكَ، وَ أَغْنِنَا عَنْ مَدِّ الأَيْدِي إِلَى سِوَاكَ; «إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيء قَدِيرٌ).چقدر جالب است بزرگ مردى كه در ميدان فصاحت و بلاغت و بيانِ دقيق ترين نكته هاى توحيد و شرح معارف الهيّه، اين گونه مىدرخشد و داد سخن مىدهد; در پايان، بى آنكه گرد و غبار خود بزرگ بينى بر دامانش بنشيند، با نهايت تواضع و فروتنى دست به درگاه خدا بر مىدارد و با تمام وجود خويش، رضاى او را مىطلبد و غير او را به فراموشى مىسپرد.
نكته
اعجاز بيان!
همان گونه كه قرآن مجيد بزرگترين معجزه جاويدان پيامبر اسلام (صلّى الله عليه وآله) است، بعضى از خطبه هاى نهج البلاغه به راستى در حدّ اعجاز است! يعنى تنها از امام معصومى ممكن است صادر شود و انسان هاى ديگر قدرت مقابله با آن را ندارند. از جمله همين خطبه «اشباح» است كه اكنون در پايان شرح و تفسير خطبه، مىتوانيم با آگاهى بيشترى از آن سخن بگوييم.از نظر فصاحت و بلاغت، تعبيرات به قدرى شيرين و در عين ايجاز، گويا و در عين گويايى، عميق و در عين عمق، روح پرور است كه قلب و جان انسان را لبريز از نور و معنويّتِ آميخته با شَعَف و شادى مىكند و گويى با خود به پرواز در مىآورد و در ملكوت اعلى جاى مىدهد.از نظر احاطه ادبى بر لغات عرب، آنقدر عجيب است كه هيچكس - هرچند
لطفا منتظر باشید ...
