بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 206مطابق آنچه خود مىدانم (از اصول حق و عدالت) با شما رفتار خواهم كرد و هرگز به سخن اين و آن و سرزنش سرزنش كنندگان گوش نخواهم داد!» (وَ اعْلَمُوا أَنِّي إنْ أَجَبْتُكُمْ رَكِبْتُ بِكُمْ مَا أَعْلَمُ، وَ لَمْ أُصْغِ إِلَى قَوْلِ الْقَائِلِ وَ عَتْبِ (1) الْعَاتِبِ).اشاره به اينكه من مىدانم مصلحت انديشان دنيا طلب، در آينده به من خواهند گفت كه اجراى حق و عدالت امر حكومت را بر من مشكل مىكند و مخالفت ها را برمى انگيزد; اصول سياست مدارى ايجاب مىكند كه همان ناهنجارى هاى سابق را ادامه دهم; بيت المال را به زورمندان ببخشم و مناصب و پست ها را در اختيار گردنكشان قرار دهم هر چند به قيمت پايمال شدن حقوق توده مردم باشد; درست همان كارى كه اسلام و همه اديان آسمانى براى نفى آن آمده اند: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَ أَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزَانَ لِيَقوُمَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ; (2) ما رسولان خود را با دلايل روشن فرستاديم و با آنها كتاب (آسمانى) و ميزان (شناسايى حق از باطل و قوانينى عادلانه) نازل كرديم، تا مردم قيام به عدالت كنند».سپس براى اتمام حجّت و اثبات بى اعتنايى خود به مقام هاى ظاهرى مىافزايد: «اگر مرارها كنيد همچون يكى از شما خواهم بود (و با عدم وجود يار و ياور مسئوليّتى نخواهم داشت) بلكه شايد از شما شنواتر و مطيع تر نسبت به رئيس حكومت و واليان امر (در حفظ كيان اسلام و منافع مردم) بوده باشم» (وَ إِنْ تَرَكْتُمُونِي فَأَنَا كَأَحَدِكُمْ; وَ لَعَلِّي أَسْمَعُكُمْ وَ أَطْوَعُكُمْ لِمَنْ وَلَّيْتُمُوهُ أَمْرَكُمْ).اين تعبير نشان مىدهد كه امام (عليه السلام) در عالمى غير از عالم مصلحت گرايان دنياپرست و سياست پيشه، سير مىكرد و هرگز حكومت را به عنوان يك طعمه شيرين و لذيذ نمى دانست; بلكه وظيفه اى سنگين و مقدّمه اى براى احياى ارزش هاى اسلامى مىشمرد، كه بدون آن، حكومت به اندازه آب بينى حيوانى هم ارزش ندارد. 1. «عتب» مصدر است و به معناى سرزنش كردن آمده است.2. سوره حديد، آيه 25.
لطفا منتظر باشید ...
