پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 4

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) - جلد 4

آیة الله العظمی مکارم شیرازی با همکاری: جمعی از فضلاء و دانشمندان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 233

سوگند! بعد از من بنى اميّه را براى خود زمامداران بدى خواهيد يافت; آنها همچون شتر شرور و بدخويى هستند كه صاحب خود را گاز مىگيرد; با دست خود، بر سر او مىكوبد; و با پا او را دور مىسازد; و از دوشيدن شيرش او را منع مىكند». (وَايْمُ اللهَ (1) لَتَجِدُنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَكُمْ أَرْبَابَ سُوْء بَعْدِي كَالنَّابِ (2) الضَّرُوسِ: (3) تَعْذِمُ (4) بِفِيهَا، وَ تَخْبِطُ (5) بِيَدِهَا، وَ تَزْبِنُ (6) بِرِجْلِهَا، وَ تَمنَعُ دَرَّهَا، (7)).

چه تشبيه جالبى! انسان انتظار دارد از شير شترش استفاده كند و بر او سوار شود و به مقصد برسد; همان گونه انسان انتظار دارد حكومت به او كمك كند و مشكلاتش را حل نمايد و در مسير پيشرفت هاى فردى و اجتماعى يار و ياورش باشد; ولى حكّام ظالم، بى رحم و بى منطق - كه جز به منافع زودگذر خود و اشباع هوس هاى خويش نمى انديشند - نه تنها مشكلى را از جامعه حل نمى كنند، بلكه مردم را گرفتار سخت ترين مشكلات ساخته، از هر سو ضربه تازه اى بر آنان وارد مىسازند.

چقدر اين پيشگويى صحيح بود و على (عليه السلام) با قلب پاكش تمام حوادث آينده را مىديد كه اين گروه بى رحم و درنده خو، چه بلايى بر سر اسلام و مسلمين مىآورند.

در ويژگى سوم مىفرمايد: «آنها به اين وضع ادامه مىدهند (و همواره با شما به

1- «أيم» به اعتقاد بعضى از اُدبا در اصل «أيمن» جمع «يمين» بوده، كه نون آن ساقط شده و هنگامى كه گفته شود «وَ أَيْمُ اللهِ» يعنى: من به خدا سوگندها مىخورم (ابن ابى الحديد در تفسير اين كلمه بحث مشروحى دارد كه علاقه مندان مىتوانند به جلد 7، صفحه 54، مراجعه كنند)

2. «أَلنّاب» به معناى شتر ماده پير است.

3. «ضَروس» به معناى حيوان كج خلقى است كه گاز مىگيرد و در اصل از مادّه «ضرس» (بر وزن حرص) به معناى دندان آسيا است.

4. «تَعذم» از مادّه «عذم» (بر وزن جزم) به معناى خوردن چيزى با فشار حريصانه است كه لازمه آن گاز گرفتن است.

5- «تَخبط» از مادّه «خبط» (بر وزن ضبط) به معناى زدن و كوبيدن با دست است.

6. «تَزبن» از مادّه «زبن» (بر وزن دفن) به معناى دور كردن و لگد زدن است.

7. «دَرّ» به معناى ريزش شير فراوان است; سپس به هر خير و بركتى اطلاق شده است.

/ 627