نورى كه در تاريكى درخشيد - پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 4

‌صفحه‌ى 276
‌صفحه‌ى 277

بَعَثَهُ وَ النَّاسُ ضُلاَّلٌ فِي حَيْرَة، وَ حَاطِبُونَ فِي فِتْنَة، قَدِ اسْتَهْوَتْهُمُ الأَهْوَاءُ، وَ اسْتَزَلَّتْهُمُ الْكِبْرِيَاءُ، وَ اسْتَخَفَّتْهُمُ الْجَاهِليَّةُ الْجَهْلاَءُ; حَيَارَى فِي زَلْزَال مِنَ الأَمْرِ، وَ بَلاَء مِنَ الْجَهْلِ، فَبَالَغَ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ و آلِهِ فِي النَّصِيحَةِ، وَ مَضَى عَلَى الطَّرِيقَةِ، وَ دَعَا إِلَى الْحِكْمَةِ، وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ.

ترجمه

(خداوند) او را هنگامى مبعوث كرد كه مردم در حيرت و گمراهى، سرگردان بودند و در فتنه ها غوطهور; هوا و هوسهاى سركش آنها را به خود جلب كرده، و تكبّر و خودبزرگ بينى آنها را به پرتگاه افكنده و جاهليّتِ شديد آنها را سبك مغز ساخته بود، و در ناپايدارى امور و بلاى جهل، حيران و سرگردان بودند. در اين هنگام، پيامبر در نصيحت آنها، نهايت كوشش را به خرج داد (و با سخنان دلنشين و منطقى در آنها نفوذ كرد;) در راه راست حركت مىنمود (و مردم را به دنبال خود، به حركت وا مىداشت) و به سوى حكمت و دانش و موعظه نيكو دعوت مىكرد.

شرح و تفسير

نورى كه در تاريكى درخشيد

بارها در نهج البلاغه امام (عليه السلام) به تشريح وضع زمان جاهليّت عرب پرداخته و با تعبيراتى روشن، ترسيم زنده اى از آن زمان كرده است; تا نسلِ جديد عصر آن