لطفا منتظر باشید ...
نكته ها
1- رهبران الهى بايد چنين باشند!
ويژگى هايى كه امام (عليه السلام) درباره خودش به طور غيرمستقيم در عبارت بالا آورده است; در واقع اشاره به اوصافى است كه در هر رهبر الهى مدير و مدبّر و با اقتدار بايد باشد.نخست اينكه: بايد سخنانش سنجيده و توأم با فكر و تروّى باشد. همان گونه كه در روايت ديگرى از امام (عليه السلام) در نهج البلاغه آمده است:«لِسَانُ الْعَاقِلِ وَراءَ قَلْبِهِ، وَ قَلْبُ الأَحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ; زبان عاقل پشت قلب او قرار گرفته و قلب احمق پشت زبان او است.» (1)يعنى خردمندان نخست مىانديشند، سپس سخن مىگويند ولى سفيهان، نخست سخن مىگويند سپس پيرامون صحّت و بطلان كلام خود انديشه مىكنند!!ديگر اينكه: كارهايش سنجيده و همراه با تدبير و عاقبت انديشى است و پس از آگاهى از درستى كار، آن را قاطعانه انجام مىدهد.در حديثى از رسول خدا (صلّى الله عليه وآله) مىخوانيم كه فرمود: «إِذَا هَمَمْتَ بِأَمْر فَتَدَبَّرْ عَاقِبَتَهُ، فَإِنْ يَكُ خَيْراً وَرُشْداً فَاتَّبِعَهُ، و إِنْ يَكُ غَيّاً فَاجْتَنِبْهُ; هنگامى كه تصميم بر كارى گرفتى به عاقبت آن نيك بينديش! اگر خوب است و نيكى آن آشكار است، پيروى كن و اگر گمراهى است از آن بپرهيز.» (2)1. نهج البلاغه، كلمات قصار، شماره 40.2. شرح نهج البلاغه علاّمه خوئى، جلد 7، صفحه 159.
