بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 383الَّذِي أُنَبِّئُكُمْ بِهِ عَنَ النَّبِىِّ الأُمِّيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهَ وَ آلِهِ، (1) مَا كَذَبَ الْمُبَلِّغُ، وَ لاَ جَهِلَ السَّامِعُ).تعبيرى كه در سوگند بالا آمده از ابداعات امام اميرالمؤمنين (عليه السلام) است و بارها در خطبه هاى نهج البلاغه ديده مىشود، اشاره به نكته مهمّى است! و آن اينكه مهمترين و پيچيده ترين مسئله در نظام عالم هستى، مسئله حيات و زندگى است; چه در عالم گياهان و چه در جهان انسانيّت; و با تمام تلاش ها و كوشش هايى كه انسان هاى امروز در اين راه به كار گرفته اند، هنوز اسرار مسئله حيات، كشف نشده است. بنابراين، حيات و زندگى شاهكار آفرينش است و چيزى است كه مطالعه درباره آن، ما را به خدا مىرساند و نشان مىدهد اين پديده عجيب و شگفت انگيز، چيزى نيست كه بدون علم و قدرتِ خالق توانا و دانايى به وجود آمده باشد. بنابراين، استفاده از اين اوصاف به هنگام قسم خوردن، مفهوم برجسته اى را در اذهان ترسيم مىكند.به هر حال، هدف امام (عليه السلام) اين است كه به مخاطبان خود اطمينان دهد كه آنچه درباره حوادث آينده مىگويم نه بر پايه حدس و تخمين است و نه از قبيل پيشگويى كاهنان; بلكه واقعيت هايى است كه از رسول خدا شنيده ام و من كسى نيستم كه در درك سخنان آن حضرت، خطا كرده باشم. بنابراين، آنچه مىگويم عين حقيقت است و مىخواهم با اين پيشگويى، شما را آماده سازم تا بتوانيد خطرات حوادث سخت آينده را به حداقل برسانيد.در حديثى مىخوانيم: هنگامى كه آيه «وَ تَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ; و گوش هاى شنوا آن را حفظ كند» (2) نازل شد، پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) به على (عليه السلام) فرمود: «سَأَلْتُ اللهُ تَعَالَى أَنْ يَجْعَلَهَا 1. تعبير به «امّى» (درس نخوانده يا كسى كه منسوب به اُمّ يعنى مادر است و جز در دامان مادر مطلبى فرا نگرفته) اشاره لطيفى به اين نكته است كه پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) با اينكه اصلا درسى نخوانده بود، هم از گذشته خبر مىداد و هم از آينده و اين يكى از نشانه هاى ارتباط او با خداوند است.2. سوره حاقه، آيه 12.