پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 4

‌صفحه‌ى 422
‌صفحه‌ى 423

بخش چهارم

و منها: وَذلِكَ زَمَانٌ لاَ يَنْجُو فِيهِ إِلاَّ كُلُّ مُؤْمِن نُوَمَة، «إِنْ شَهِدَ لَمْ يُعْرَفْ، وَ إِنْ غَابَ لَمْ يُفْتَقَدْ، أُولَئِكَ مَصَابِيحُ الْهُدَى،» وَ أَعْلاَمُ السُّرَى، لَيْسُوا بِالْمَسَايِيحِ، وَ لاَ الْمَذَايِيعِ الْبُذُرِ، أُولَئِكَ يَفْتَحُ اللهُ لَهُمْ أَبْوَابَ رَحْمَتِهِ وَ يَكْشِفُ عَنْهُمْ ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ.

أَيُّهَا النَّاسُ، سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ يُكْفَأُ فِيهِ الإِسْلاَمُ، كَمَا يُكْفَأُ الإِنَاءُ بِمَا فِيهِ، أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّ اللهَ قَدْ أَعَاذَكُمْ مِنْ أَنْ يَجُورَ عَلَيْكُمْ، وَ لَمْ يُعِذْكُمْ مِنْ أَنْ يَبْتَلِيكُمْ، وَ قَدْ قَالَ جَلَّ مِنْ قَائِل: «إِنَّ في ذلِكَ لآيَات وَ إِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ».

ترجمه

(آخر الزّمان) زمانى است كه هيچ كس از فتنه ها نجات نمى يابد، مگر مؤمنى كه بى نام و نشان است! اگر حاضر باشد، شناخته نمى شود و اگر غايب شود كسى سراغ او را نمى گيرد. آنها چراغ هاى هدايت و نشانه ها براى حركت در شب هاى تاريك رهروان راه حقّ اند. آنها در ميان مردم اظهار وجود نمى كنند، و احمقانه و ناآگاهانه به افشاى اسرار نمى پردازند. آنها كسانى هستند كه خداوند درهاى رحمتش را به رويشان مىگشايد، و سختى ها و مشكلات را از آنان برطرف مىسازد. اى مردم! به زودى زمانى بر شما فرا مىرسد كه اسلام واژگون مىشود، همچون ظرفى واژگون كه آنچه در آن است بريزد. اى مردم! خداوند به شما امان داده كه هرگز بر شما ظلم روا ندارد; ولى هرگز امان نداده است كه شما را آزمايش نكند، حال آنكه خداوند متعال