پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 4

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) - جلد 4

آیة الله العظمی مکارم شیرازی با همکاری: جمعی از فضلاء و دانشمندان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 427

اسلام است; كسانى براى فريب خود، يا ديگران، با تفسيرهاى نادرست از حقايق مسلّم اسلام، آنها را با هوا و هوس هاى خويش تطبيق مىدهند و در نتيجه، اسلام به شكل قطعه مومى مىشود در دست آنها، كه به هر شكل بخواهند آن را در مىآورند! و سرانجام، اسلام از ديدگاه آنها مجموعه اى از هوا و هوس هاى سركش مىشود.

در حديثى از پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) خطاب به اميرمؤمنان على (عليه السلام) مىخوانيم: «يَسْتَحِلُّونَ حَرَامَهُ بِالشُّبُهَاتِ الْكَاذِبَةِ، وَ الأَهْواءِ السَّاهِيَةِ; زمانى فرا مىرسد كه مردم حرام خدا را با شبهات دروغين و هوا و هوس هاى فراموشى آور، حلال مىشمرند!». (1)

در پايان اين سخن، به پاسخ سؤال مقدّرى مىپردازد و آن سؤال اين است كه چرا خداوند مردم مسلمان را گرفتار اين گونه زمان ها و حوادث ناهنجار آن مىكند؟ مىفرمايد: «اى مردم! خداوند به شما تأمين داده كه هرگز بر شما ظلم روا ندارد، ولى هرگز تأمين نداده است كه شما را آزمايش نكند، حال آن كه خداوند متعال (در قرآن) فرموده: «در اين ماجرا (ماجراى حضرت نوح) نشانه هايى است (از حق) و ما به يقين، همگان را مىآزماييم!». (أَيُّهَا النَّاسُ! إِنَّ اللهَ قَدْ أَعَاذَكُمْ مِنْ أَنْ يَجُورَ عَلَيْكُمْ، وَ لَمْ يُعِذْكُمْ مِنْ أَنْ يَبْتَلِيكُمْ، وَ قَدْ قَالَ جَلَّ مِنْ قَائِل: «إِنَّ في ذلِكَ لآيَات وَ إِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ»). (2)

اشاره به اينكه اين گونه زمان ها، دوران آزمايش و امتحان مردم است و همه بدون استثنا - از انبياى بزرگ الهى گرفته تا افراد عادى - بايد در آزمون بزرگ الهى شركت كنند! آزمون هايى كه گاهى جنبه فردى و گاه جنبه جمعى دارد; مانند آنچه در جمله هاى بالا كه خداوند همگان را در يك آزمون سراسرى شركت مىدهد، تا صادقان از كاذبان و مؤمنان از منافقان شناخته شوند.


1. نهج البلاغه، خطبه 156.

2. سوره مؤمنون، آيه 30.

/ 627