لطفا منتظر باشید ...
شرح و تفسير
تو بى نظير و بى همتايى!
در اين فراز، بار ديگر امام (عليه السلام) به بيان صفات پروردگار باز مىگردد و نسبت به قرارگرفتن در پرتگاه تشبيه هشدار مىدهد; شايد به اين دليل كه ممكن است گرفتن دلايل وجود خداوند از جهان خلقت و جستجوى آثار عظمت او درجاى جاى جهان آفرينش، انسان را وسوسه كند كه براى او صفاتى همچون صفات مخلوقات قائل شود و تا سر حدّ قبول جسميّت براى خداوند، سقوط كند.لذا امام (عليه السلام) روى به درگاه خدا آورده، چنين عرض مىكند: «(خداوندا) گواهى مىدهم آن كس كه تو را به مخلوقاتت تشبيه كرده، و براى تو همانند آنها اعضاى مختلف، و مفاصل به هم پيوسته - كه به حكمتت در لابلاى عضلات پنهان گشته است - قائل شود، هرگز در اعماق ضمير خود تو را نشناخته، و يقين به اين حقيقت كه براى تو شبيه و نظيرى نيست در درون جانش قرار نگرفته است; و گويا سخن تابعان را كه از رهبران گمراه خود (در قيامت) بيزارى مىجويند، نشنيده است! آن روز كه مىگويند: به خدا سوگند! ما در گمراهى آشكار بوديم كه شما را با پروردگار جهانيان برابر مىشمرديم». (1) (فَأَشْهَدُ أَنّ مَنْ شَبَّهَكَ بِتَبَايُنِ أَعْضَاءِ خَلْقِكَ، وَ تَلاَحُمِ (2) حِقَاقِ (3) مَفَاصِلِهِمُ الْمُحْتَجِبَةِ لِتَدْبِيرِ حِكْمَتِكَ، لَمْ يَعْقِدْ غَيْبَ ضَمِيرِهِ عَلَى مَعْرِفَتِكَ، وَ لَمْ1. اشاره به آيه 97 و 98 سوره شعراء است.2. «تَلاحُم» از مادّه «لحم» (گوشت) در اينجا به معناى پيوستگى است; شبيه به عضلاتى كه در بدن انسان به هم پيوسته است.3. «حِقاق» جمع «حُقّه» به معناى استخوانى است (گوى مانند) كه در سرِ بازو، يا بالاى ران قرار دارد.
