بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 446بزرگسالى نجيب ترين و شايسته ترين آنان بود. اخلاقش از همه پاكان، پاكتر و باران جود و سخايش ازهمه با دوام تر بود». (حَتَّى بَعَثَ اللهُ مُحَمَّداً (صلّى الله عليه وآله) شَهِيداً، وَ بَشيراً، وَ نَذِيراً، خَيْرَ البَرِيَّةِ طِفْلا، وَ أَنْجَبَهَا كَهْلا، (1) وَ أَطْهَرَ الْمُطَهرَّيِنَ شِيمَةً، (2) وَ أَجْوَدَ الْمُسْتَمْطَرِينَ دِيمَةً) (3).توصيف اوّل (شَهيداً) اشاره به چيزى است كه در قرآن مجيد آمده: «وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّة شَهِيداً عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنَابِكَ شَهِيداً عَلَى هؤُلاَءِ; (به ياد آوريد!) روزى را كه از هر امّتى گواهى از خودشان بر آنان بر مىانگيزيم و تو را گواه بر آنان قرار مىدهيم». (4)و توصيف دوّم و سوم اشاره به همان است كه در چندين آيه از قرآن مجيد به آن اشاره شده است; مانند: «إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيراً وَ نَذِيراً; ما تو را به حق فرستاديم در حالى كه بشارت دهنده و بيم دهنده اى». (5)در توصيف چهارم سخن از دوران طفوليّت آن بزرگوار است كه حتّى در آن زمان از نظر ظاهر و باطن ممتاز بود; به گونه اى كه طبق نقل «مناقب ابن شهرآشوب» «ابن عباس» مىگويد: پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) در آن زمان با كودكان (هم سنّ و سال خود) دوستى و رفاقت داشت. آنها از روى نادانى گاه آلوده سرقت چيزى مىشدند، ولى آن حضرت هرگز دست به سوى اموال مردم دراز نمى كرد; آنها از نظر ظاهر گاه آلوده بودند، ولى آن حضرت همواره پاك و تميز بود.و نيز در همان كتاب از حضرت «ابوطالب» نقل شده است: «من هرگز دروغى از او 1. «كهل» به معناى فرد ميانسال است و بعضى گفته اند اين واژه به كسى كه سى سال به بالا داشته باشد، اطلاق مىشود و به معناى پير نيست.2. «شيمه» به معناى اخلاق است و جمع آن «شِيَم» (بر وزن ستم) است.3. «ديمه» به معناى بارانى است كه به صورت طولانى و نرم نرم و بدون رعد و برق مىبارد.4. سوره نحل، آيه 89.5. سوره بقره، آيه 119.