لطفا منتظر باشید ...
كلام مرحوم سيّد رضى
مرحوم «سيّد رضى» در ذيل اين سخن مىفرمايد: «وَ قَدْ مَضَى هذَا الْكَلاَمُ فِيمَا تَقَدَّمَ; إِلاَّ أَنَّنَا كَرَّرْنَاهُ هُنا لِمَا فِي الرِّوَايتَيْنِ مِنَ الإِخْتِلاَفِ; اين سخن در خطبه هاى پيشين گذشت; ولى ما آن را در اينجا تكرار كرديم، چون در ميان اين دو روايت تفاوتى وجود داشت». (1)نكتهاعتراف جالب!
«ابن ابى الحديد» در ذيل اين بخش از خطبه، مطلب بسيار جالبى دارد. او مىگويد: «از استادم «ابوجعفر نقيب» كه مرد با انصاف و دور از تعصّب بود در اينجا سؤال كردم و گفتم: «من سخنان صحابه و خطبه هاى آنها را ديده ام، هيچكدام را مثل على (عليه السلام) در تعظيم و تكريم و بزرگداشت پيامبر (صلّى الله عليه وآله) نديدم و نه دعايى مانند دعاى او، ما از نهج البلاغه و غير نهج البلاغه فصل هاى بسيارى را همانند اين فصل ديده ايم كه نشان مىدهد، او تعظيم و تكريم بسيار زيادى نسبت به پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) دارد (ديگران چرا چنين نبودند) ؟».«ابوجعفر نقيب» در پاسخ گفت: «هيچ يك از صحابه - جز على (عليه السلام) - سخنان مدوّنى كه انسان چيزى از آن در مورد شخصيت پيامبر اسلام (صلّى الله عليه وآله) بياموزد، ندارد. آنها سخنانى معمولى و كم فايده دارند». سپس افزود:1. اشاره به خطبه 72 است كه شرح آن در جلد سوم، صفحه 175 به بعد گذشت.
