بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 514علم خداوند به تمام عالم هستى اينگونه است، نه اينكه صور ذهنى داشته باشد; بلكه وجود عينى آنها نزد او است; چرا كه مىدانيم او همه جا با ماست: «وَ هُوَ مَعَكُمْ ايْنَ مَا كُنْتُمْ» (1). و او از ما به ما نزديكتر است «وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مَنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ» (2).از اينجا روشن مىشود كه توجّه به اين علم گسترده و بى پايان، چه آثار مهم تربيتى دارد. زيرا، هنگامى كه انسان، عالَم را محضر خدا بداند و علم او را محيط بر اسرار درون و مسايل برون ببيند، به يقين مراقب اعمال و حتى نيّات و افكار خويش خواهد بود. (3) 1. سوره حديد، آيه 4.2. سوره ق، آيه 16.3. براى توضيح بيشتر درباره علم خداوند به كتاب «پيام قرآن» جلد 4، مراجعه شود.