اين وضع (مرگ و ميرهاى آدمى) همچنان ادامه مىيابد تا عمر جهان پايان گيرد و مقدّرات به انتها رسد، و آخرين مخلوقات به نخستين آنها ملحق گردد (و همه بميرند) و فرمان خدا براى بازگشت مخلوقات كه اراده كرده است صادر گردد. در اين هنگام آسمان (كرات آسمانى) را به حركت درمى آورد و از هم مىشكافد; زمين را به لرزه در آورده و به سختى تكان مىدهد; كوهها را از جا كنده، به هر سو پرتاب مىكند و آنها از هيبت جلال و خوف سَطْوَتش به يكديگر كوبيده شده، متلاشى مىگردند. (بعد از اين انقلاب هاى عظيم) خداوند تمام كسانى را كه در دل خاك آرميده اند، بيرون مىآورد و پس از فرسودگى، نوسازى مىكند، و بعد از پراكندگى آنها را جمع مىنمايد; سپس آنها را براى سؤال ازاعمال مخفى و افعال پنهانى از هم جدا ساخته، به دو گروه تقسيم مىكند: به اين گروه (نيكان و پاكان) نعمت مىبخشد و آن گروه (بدان) را مجازات مىكند.