بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 612ساده) گرامى ترم; مرا با دنيا چكار؟! سپس افزود: «إِنَّمَا مَثَلُ الدُّنْيَا كَمَثَلِ رَاكِب مَرَّ عَلَى شَجَرَة وَ لَهَا فَيءٌ فَاسْتَظَلَّ تَحْتَهَا، فَلَمَّا أَنْ مَالَ الظِّلُّ عَنْهَا ارْتَحَلَ فَذَهَبَ وَ تَرَكَهَا; مردم دنيا همانند سوارى هستند كه در بيابان به درختى كه سايه دارد مىرسد و در سايه آن مىآرامد، هنگامى كه سايه برگشت كوچ مىكند و مىرود و آن درخت را ترك مىكند». (1) 1. بحارالانوار، جلد 16، صفحه 283.