بخش هشتم
نَحْنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ، وَ مَحَطُّ الرِّسَالَةِ، وَ مُخْتَلَفُ الْمَلائِكَةِ، وَ مَعَادِنُ الْعِلْمِ، وَ يَنَابِيعُ الْحُكْمِ، نَاصِرُنا و مُحِبُّنَا يَنْتَظِرُ الرَّحْمَةَ وَ عَدُوُّنا وَ مُبْغِضُنَا يَنْتَظِرُ السَّطْوَةَ. ترجمه
ما درخت پر بار نبوّت و جايگاه رسالت و محلّ آمد و شد فرشتگان و معادن علم و چشمه سارهاى حكمتيم، ياوران و دوستداران ما در انتظار رحمت حقّند، و دشمنان كينه توز ما بايد در انتظار مجازات باشند. شرح وتفسير
شاخه هاى درخت پربار نبوّت
امام (عليه السلام) اين خطبه را بعد از ذكر اوصاف پيامبر با ذكر اوصافى از اهل بيت پايان مىدهد و رعايت فصاحت و بلاغت را با اين حسن ختام به سر حدّ كمال مىرساند. مىفرمايد: «ما درخت پر بار نبوّت و جايگاه رسالت و محلّ رفت و آمد فرشتگان و معادن علم و چشمه سارهاى حكمتيم». (نَحْنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ، وَ مَحَطُّ الرِّسَالَة، وَ مُخْتَلَفُ (1) الْمَلاَئِكَةِ، وَ مَعَادِنُ الْعِلْمِ، وَ يَنَابِيعُ الْحُكْمِ).تعبير به «شجره»، اشاره به اين است كه نبوّت همچون درخت پربارى است كه1. «مختلف» از مادّه «اختلاف» كه در اينجا به معناى رفت وآمد است. بنابراين «مختلف» يعنى محلّ رفت و آمد.