بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 102عظمت و غرق عبادت و تسبيح بودن نيز، قادر به درك كنه ذات و صفات خدا نيستند و عظمت پروردگار را جز به مقدار توان خود درك نمى كنند.به تعبير ديگر اگر اين جمله ها را بر ظاهرشان حمل و تفسير كنيم نشان مىدهد كه در آسمانها مراكزى است كه از قداست و نورانيّت بيشترى برخوردار است (در رواياتى نيز به اين معنا اشاره شده است) (1)همانگونه كه در روى زمين نيز مراكزى همچون كعبه و بيت المقدّس وجود دارد كه همواره مورد احترام بوده، بى آنكه محلّى براى ذات پاك خدا باشد.و اگر بر معناى كنايى حمل و تفسير شود، دليل بر اين است كه فرشتگان با تمام عظمتى كه دارند در مقام قرب پروردگار، به جايى مىرسند كه از آن فراتر نمى روند; بلكه عظمت و نور پروردگار، آنها را از گذشتن از آن مرز مانع مىگردد. 1. رجوع شود به بحارالانوار، جلد 55، كتاب «السماء العالم»، باب 5 (الحُجُب و الأستار و السُّرادقات) صفحه 39.