بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 107كارهاى مهمّى كه از گروه خاصّى از يك مجموعه سر مىزند، به عنوان برنامه اى از همه آن مجموعه تلقّى مىشود.به هر حال، اين تعبير نشان مىدهد كه فرشتگان در ابلاغ وحى، نهايت دقّت و امانت را دارند بى آنكه كوچك ترين كم و زيادى در آن رخ دهد.در واقع امام (عليه السلام) در دو جمله اخير اشاره به معصوم بودن فرشتگان از خطا و گناه فرموده است; جمله اوّل اشاره به مصونيّت از شبهه و شكّ و خطاست و جمله دوم اشاره به معصوم بودن از گناه و مخالفت فرمان خدا مىباشد.در ادامه اين سخن، امام (عليه السلام) ضمن چهار جمله، عنايات خداوند را نسبت به فرشتگان وحى براى انجام صحيح مأموريت دشوارشان بيان مىكند.نخست مىفرمايد: «آنان را از يارى خويش بهره مند ساخته (تا وظيفه سنگين ابلاغ وحى را به خوبى انجام دهند)». (وَ أَمَدَّهُمْ بِفَوائِدِ الْمَعُوَنَةِ)و در دومين جمله مىفرمايد: «قلب آنان را با تواضع و خشوع و سكينه و آرامش قرين ساخته (تا در انجام اين وظيفه خطير گرفتار خطا نشوند)». (وَ أَشْعَرَ قُلُوبَهُمْ تَوَاضُعَ إِخْبَاتِ السَّكِينَةِ). (1)و در سومين جمله مىافزايد: «و درهاى سهل و آسانى را براى مدح و تمجيد (و نيايش) خويش به روى آنها گشوده (تا از اين طريق مصونيّت بيشترى به آنان ببخشد)». (وَ فَتَحَ لَهُمْ أَبْوَاباً ذُلُلا (2) إِلى تَمَاجِيدِهِ (3)).و در جمله چهارم مىفرمايد: «و چراغ هاى روشنى، جهت راهيابى به نشانه هاى توحيدش براى آنها نصب نموده است (تا در پرتو انوار الهى و درك بيشتر از حقيقت توحيد براى انجام وظيفه ابلاغ وحى آماده تر گردند)». (وَنَصَبَ لَهُمْ مَنَاراً وَاضِحَةً عَلَى أَعْلاَمِ تَوْحِيدِهِ). 1. «إِخبات» به معناى خضوع و خشوع و تواضع است.2. «ذُلل» جمع «ذَلوُل» به معناى رام و تسليم و سهل و آسان است.3. «تماجيد» جمع «تمجيد» به معناى بيان مجد و شرافت و جلالت شخصى است.