بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 114سرانجام در هفتمين و آخرين توصيف مىفرمايد: «وسوسه ها در وجود آنها راه پيدا نكرده، تا شك و ترديد ناشى از آن، بر فكرشان چيره شود». (وَ لَمْ تَطْمَعْ فِيهِمُ الْوَسَاوِسُ فَتَقْتَرِعَ (1) بِرَيْنِهَا، (2) عَلى فِكْرِهمْ).آنچه از مجموعه صفات بالا استفاده مىشود اين است كه فرشتگان وحى، كمترين اشتباه و خطا و شك و ترديد و سستى و تقصير در وجودشان راه ندارد; بلكه امانت در وحى الهى را كاملا رعايت مىكنند و از طرق روشنى كه براى آنها قرار داده شده است در نخستين فرصت به انبيا ابلاغ مىنمايند.در ضمن اين كلام شريف پيامى براى همه انسانها - مخصوصاً مبلّغان دينى و نويسندگان اسلامى - دارد كه براى ابلاغ صحيح دعوت انبيا به مردم، نهايت دقّت، امانت، ايمان، استقامت و دورى از هرگونه وسوسه و شك و ترديد و حقد و حسد لازم است. 1. «تقترع» از ماده «قَرْع» به معناى كوبيدن است.2. «رَيْن» به معناى چرك و زنگار است و گاه در مورد حجابهايى كه بر فكر و قلب انسان مىافتد، اطلاق مىشود و در جمله بالا به همين معناست.