صفات والاى فرشتگان - پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 4

‌صفحه‌ى 120

حسنات براى آنان باقى نگذارده است و با اينكه پيوسته مشغول عبادتند فتور و سستى به آنها دست نمى دهد و ادامه اين كار از رغبتشان نمى كاهد، تا از اميد به پروردگار خود روى برتابند. مناجاتهاى طولانى زبان آنان را خشك و ناتوان نساخته و اشتغال به غير خداوند، آنها را تحت سلطه خود نياورده، تا نداى بلند آنان را (در مقام تضرّع و تسبيح) كوتاه سازد، در مقام اطاعت و بندگى همچنان دوش به دوش ايستاده اند; و راحت طلبى، آنان را به كوتاهى در انجام فرمانش وانداشته و كودنى غفلت ها بر تلاش و عزم راسخ آنها چيره نگرديده، و تيرهاى فريبِ شهوات، همّت هاى آنها را هدف قرار نداده است!.

شرح و تفسير

صفات والاى فرشتگان

در اين بخش از خطبه امام (عليه السلام) به شرح بيشترى از صفات فرشتگان و مقام معرفت و عشق آنان به پروردگار و مراتب عبادت و خشوع و خضوع آنها مىپردازد و در واقع به طور عمده به سه وصف از اوصاف آنها كه به شكل هاى مختلف و تعبيرات بسيار زيبا بيان شده، اشاره مىكند: نخست مقام والاى معرفت فرشتگان است كه گويى همواره مست معارف و عشق و محبّت او هستند; و سپس اطاعت مستمر كه زاييده اين معرفت است; و سرانجام عدم ملال و كلال و خستگى و دلسردى و عُجب در استمرار اين اطاعت هميشگى.

آرى! آنها كانونى هستند از علم و معرفت و عشق و محبّت; و سرمشقى از عبادت و اطاعت مستمر و خستگى ناپذير.

گويى امام (عليه السلام) با اين سخنان مردم را به پيوستن به آنان و سرمشق گرفتن از آنها دعوت مىكند كه چگونه راه و رسم معرفت و حضور و خلوص و بندگى مستمر را در پيش گيرند.