بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْنامش احمد بن طلحة بن متوكل معروف به معتضد كه بعد از عموى خود معتمد در سال 279 به تخت حكومت نشست مدت نه سال و نه ماه خلافت كرد.در ايام او فتنه ها آرام شد و جنگها برطرف شد، ولى او مردى بيرحم و خونريز بود و مردم را به انواع شكنجه عذاب مىكرد، با اين حالت حضرت او را با وفاتر از همه نسبت به اولاد خود معرفى نمود زيرا معتضد زمانى كه پدرش او را زندانى كرده بود در خواب ديد: مردى دست خويش را به طرف دجله دراز كرده تمامى آب دجله در دست او جمع شد، سپس دست خود را باز كرده آب از آن جوشيد، آن مرد به معتضد گفت: آيا مرا مىشناسى گفت: خير، فرمود: من على بن ابيطالب هستم وقتى بر تخت خلافت نشستى با فرزندان من نيكوئى كن، او گفت: شنيدم و اطاعت مىكنم اى امير المومنان، به همين سبب متعرض اولاد حضرت نمى شد و آنانرا دوست مىداشت و وقتى شنيد محمد بن زياد در پنهانى براى اولاد حضرت از طبرستان مالى فرستاده، ماءمورى كه مال را مىبرد خواست و به او گفت: آشكارا مال را قسمت كن كه كسى متعرض تو و ايشان نخواهد شد.(278)