بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْحارث عور كه از دوستان باوفاى حضرت امير عليه السلام است گويد: روزى با اميرالمؤمنين در جايگاه قضاوت نشسته بودم كه زنى آمد و بر عليه شوهرش شكايت كرد، زن شكايت خود را گفت، شوهرش نيز ادعاى خود را بيان كرد، و چون حق با مرد بود، حضرت حق را به شوهر داد و به ضرر زن حكم كرد.زن از قضاوت حضرت بسيار خشمگين شد و صدا زد: يا اميرالمؤمنين به خدا قسم كه بر ستم قضاوت كردى، خداوند به تو اينگونه دستور نداده بود!حضرت فرمود: اى سلفع و مهيع و قردع، من آنچه حق مىدانستم در مورد تو قضاوت كردم، زن با شنيدن اين سخن ترسيد و فرار كرد و جوابى نداد.