بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْمردى به نام ابن كوّا از اميرالمؤمنين عليه السلام در مورد اين آيه مباركه «قل هل اءنبؤكم بالاءخسرين اعمالا»(333) سئوال نمود، حضرت فرمود: اينها اهل كتاب هستند زمانى بر حق بوده سپس در دين خود بدعت گذاردند و گمان مىكنند كه كار نيكى انجام داده اند.سپس حضرت از منبر فرود آمده و دست خود را بر كتف ابن كوا زده فرمود:اى ابن كوّا اهل نهروان نيز از ايشان دور نيستند! او گفت: اى اميرالمؤمنين من غير از شما را نمى خواهم و از ديگرى (مخالفين) سئوال نمى كنم (شما را امام مىدانم) اصحاب گويند: در جنگ نهروان، ابن كوّا جزء خوارج (سپاه دشمن) ديدند كه بر عليه حضرت مىجنگيد، يكى به او گفت: مادرت به عزايت نشيند، تو آن زمان از اميرالمؤمنين سئوال مىكردى و امروز با او جنگ مىكنىدر اين ميان مردى بر او حمله كرد و با ضربه نيزه او را به جهنم واصل كرد.(334)