بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْيكى از علل و اسباب انحراف مردم و بزرگان آن زمان از اميرالمؤمنين عليه السلام عدالت بى نظير آن حضرت بود، در روز دوم بيعت خود در مدينه در يك سخنرانى كه در مدينه كرد فرمود:آگاه باشيد هر زمينى كه عثمان به كسى واگذار كرده و هر مالى كه از مال خدا به كسى (بى جهت) بخشيده است به بيت المال (خزانه دولت اسلامى) برمى گردد، همانا حق گذشته را هيچ چيز باطل نمى كند (گذشت زمان، سبب نمى شود كه گذشته ها را ناديده بگيرم) من اگر ببينم كه با آن (حقوق مردم) ازدواج كرده اند و به كابين زنها رفته و ميان شهرها پراكنده شده باشد، آن را به جاى خود برمى گردانم، همانا در عدالت گشايش است و هر كه حق بر او تنگ باشد، ستم برايش تنگتر است (68) كلبى گويد: سپس حضرت دستور داد تا تمامى اموالى كه عثمان داده بود هر كجا كه يافت شود به بيت المال (يا صاحبان آن) برگردانده شود.به همين جهت بود كه عمروبن عاص در نامه اى به معاويه نوشت: هر كار كه مىخواهى بكن، چون پسر ابيطالب تو را از هر چه داشتى پوست كند همچنانكه پوست (چوب را براى درست كردن) عصا برمى گيرند.على بن محمد بن ابو يوسف مدائنى از فضيل بن جعد نقل كرده است كه مىگفت: عمده ترين علت كناره گيرى عرب از اميرالمؤمنين مساءله مال بود، زيرا او نه اشراف را بر ديگران ترجيح ميداد و نه عرب را بر عجم، او با رؤسا و سران قبايل زدوبند نمى كرد همچنانكه پادشاهان مىكنند و هيچ كس را (با دادن باج) به طرف خود نمى كشاند، ولى معاويه بر خلاف اين بود، لذا مردم على را رها كرده به معاويه پيوستند.(69)
لطفا منتظر باشید ...
