يادى از يك محب اهل بيت (عليهم السلام): مرحوم طيب - پندهای امام صادق (علیه السلام) به ره جویان صادق نسخه متنی

يادى از يك محب اهل بيت (عليهم السلام): مرحوم طيب

ما انسان هاى معمولى كه معصوم نيستيم، ممكن است دينمان بر اثر آفت گناه و فتنه هاى ديگر كم رنگ و ضعيف شود. در اين حالت اگر خانه دينمان اساس و پايه اى محكم، كه همان محبت اهل بيت (عليهم السلام) است، داشته باشد، مى توانيم از اين خطرها جان سالم به در بريم و نقص ها و كاستى هاى پيش آمده را جبران كنيم. اما اگر خداى ناكرده پايه ولايت و محبتمان نسبت به اهل بيت (عليهم السلام) ضعيف باشد يا آن را در معرض ضعف و سستى قرار دهيم، بايد از عاقبت خود بيم ناك باشيم. در اين زمينه شواهد تاريخى فراوانى نيز وجود دارد. كسانى بوده اند كه انحراف هايى در عمل پيدا كرده اند و حتى ابتلاى طولانى به برخى گناهان كبيره داشته اند، ولى چون محبت اهل بيت در دل آنها زنده بوده موفق به توبه شده اند و نجات پيدا كرده اند. از آن طرف نيز كسانى را مى بينيم كه ظاهر دينشان، نماز و روزه و عبادت و قرآنشان خوب بوده، اما در اثر كم رنگ بودن يا كم رنگ شدن ولايت و محبت اهل بيت (عليهم السلام) در دلشان، به ورطه سقوط افتاده اند و عاقبت به خير نشده اند. گرچه در اين جا نمى خواهم از كسى نام ببرم اما به ذهنم آمد در اين زمينه يادى از مرحوم طيب داشته باشم.

مرحوم طيب نسبت به اهل بيت (عليهم السلام) و به خصوص سيدالشهدا (عليه السلام) ارادت زيادى داشت. دسته طيب در روز عاشورا در تهران معروف بود. او به رهبر كبير انقلاب، حضرت امام (رحمه الله) ارادت داشت و در مسايل قيام 15 خرداد هم به حمايت از امام برخاست. متعاقب آن او را گرفتند و به زندان انداختند. رژيم و ساواكى ها به او گفتند، اگر يك كلمه بگويى من از خمينى پول گرفته ام كه اين كارها را بكنم تو را آزاد مى كنيم. واقعاً هم اگر مى گفت او را آزاد مى كردند و مثل رفقاى ديگرش به نان و نوا و مقامى هم مى رسيد. اما مرحوم طيب حاضر به اين كار نشد و گفت من اين كار را براى خدا كردم و حاضر نيستم عليه امام چيزى بگويم. سرانجام نيز او را به دار كشيدند و به شهادت رساندند. بعد از اين جريان، افراد متعددى خواب طيب را ديدند كه وضع بسيار خوبى داشت و داستان هاى متعددى در اين زمينه نقل شد؛ از جمله، فرداى آن روزى كه مرحوم طيب را به شهادت رساندند يكى از دوستان به منزل ما آمد و گفت درباره طيب تفألى به قرآن بزن. من گفتم قرآن كه كتاب تفأل نيست. آن دوست ما اصرار كرد. من قرآن را باز كردم، خدا را شاهد مى گيرم كه اول صفحه كلمه طيب بود و اين آيه شريفه آمد كه: اِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ؛(1) سخنان پاكيزه به سوى او بالا مى رود.

گرچه مرحوم طيب در دورانى از زندگى اش كمبودها و اشكالاتى در اعمال و رفتارش داشت، اما محبت و ارادت او به اهل بيت (عليهم السلام) دستش را گرفت و عاقبتش ختم به خير شد.

از آن طرف نيز كسانى را در همين انقلاب خودمان ديديم كه داراى موقعيت هاى علمى و اجتماعى ممتازى هم بودند، اما به انحراف افتادند و مسايلى در مورد آنها پيش آمد و حرف ها و حركت هايى از آنها صادر شد كه هيچ كس باورش نمى شد. اگر رديابى كنيد، ملاحظه خواهيد كرد كه ريشه اش باز مى گردد به برخى كوتاهى هايى كه در مورد اهل بيت (عليهم السلام)، به ويژه حضرت زهرا (عليها السلام) و سيدالشهدا (عليه السلام) روا داشتند و آن طور كه شايسته آنان بود حق ارادت به اهل بيت (عليهم السلام) را به جا نياوردند.

در هر حال بايد مراقب بود كه اگر انسان زياد گناه كند و ظرف وجودش بيش از حد آلوده گردد، اين خطر وجود دارد كه خداى ناكرده محبت و مودت اهل بيت (عليهم السلام) به كلى از صفحه قلب و دل انسان زايل گردد.

(1). فاطر (35)، 10.